Tyle że jest mały. Którym za to należą się brawa Chcąc wielu dzieci los odmienić Stworzyli dla was mądre prawa. Więc je na co dzień i od święta próbujcie dobrze zapamiętać: Nikt mnie siłą nie ma prawa zmuszać do niczego A szczególnie do zrobienia czegoś niedobrego. Kocham Was male urwisy... Z okazji Dnia Dziecka zycze Wam spelnienia marzen. Zeby aniolki nad Wami czuwaly i nigdy o Was nie zapomnialy. Tobie Kochana coreczko niech Ci swieci sloneczko. Bys zawsze byla radosna i kwitla tak pieknie jak wiosna. Zeby na Twej twarzyczce malej, nie bylo zadnych smutaskow, ani zadnych placzliwych wrzaskow. Bys sie ze mna nie klocila i zawsze byla mila. I Tobie kochanie zebys zawsze jadla sniadanie. Nie za lakocie sie brala tylko witaminki zjadala. Bys byla bardziej odwazna, nie bala sie mowic co wiesz. Bo kazda chwila jest wazna. Nawet ta gdy czujesz sie zle. Kocham Was gluptaski, bo jestescie moje male bobaski. I chociaz latek Wam przybywa i czas szybko uplywa. To nadal jestescie moje maluchy, ktore glowy tulily do mojej poduchy. Autor: gwi@zdeczka Wszystkim dzieciom małym dużym Pierwszy czerwca bardzo służy W szkole luz, a w domu mama Coś słodkiego da Ci z rana. A jak dziecko było miłe To dostaje upominek. Daliśmy wam życie, ale nie możemy go przeżyć za was. Możemy was uczyć, ale nie możemy zmusić, byście się nauczyli. Możemy dać wam wskazówki, ale nie możemy was prowadzić. Możemy dać wam swobodę, ale nie możemy za nią odpowiadać. Możemy prowadzić was do kościoła, ale nie możemy zmusić, byście wierzyli. Możemy was nauczyć odróżniać dobro i zło, ale nie możemy podejmować za was decyzji. Możemy ofiarować wam miłość, ale nie możemy jej narzucać. Możemy was nauczyć dzielić się z innymi, ale nie możemy uczynić was niesamolubnymi. Możemy nauczyć was szacunku, ale nie możemy zmusić was do honorowego zachowania. Możemy radzić wam w sprawie przyjaciół, ale nie możemy wybrać ich za was. Możemy was uświadomić, ale nie możemy zmusić, byście się dobrze prowadzili. Możemy mówić wam o piciu, ale nie możemy za was mówić "nie". Możemy wskazać wam szczytne cele, ale nie możemy ich za was osiągać. Możemy mówić wam o dobroci, ale nie możemy zmusić was do miłosierdzia. Możemy przestrzegać was przed grzechem, ale nie możemy was zmusić do pójścia drogą Bożą. Możemy powiedzieć wam, jak macie żyć, ale nie możemy dać wam życia wiecznego. Miłością jest... Miłością jest... przemierzanie pokoju w nocy, aby kołysanką i ciepłymi słowami utulić ciebie płaczącego wtedy, kiedy całe moje ja pragnie odpocząć. Miłością jest... malowanie różowego olbrzyma bez rąk i z jednym okiem, mającego na sercu wypisane słowa: "Moja mama jest najlepsza". Miłością jest... czytanie tej samej bajki piąty raz, bez pominięcia najdrobniejszego jej szczegółu. Miłością jest... ostatni, klejący się cukierek, oblepiony kurzem i sierścią psa, nie zjedzony, trzymany dla mnie w kieszonce. Miłością jest... zdobywanie nowych umiejętności, które kiedyś przydadzą się nam, abyśmy umieli pomóc tobie w dorastaniu. Miłością jest... przesłodzona herbata i rozmoczone w niej ciasteczko pozostawione w dniu moich urodzin o rano przy naszym łóżku. Miłością jest.... powiedzieć czasem stanowczo: "Nie", nawet jeśli: "Wszyscy to robią". Miłością jest... zgoda na twoje odejście, kiedy otwierasz drzwi i wyruszasz w świat; zgoda przeżywana z ciężkim sercem, ale też z modlitwą w mojej duszy i uśmiechem na twarzy. Miłością jest... umiejętność dzielenia wiary, która jest zapewnieniem, że ty, teraz jeszcze dziecko, potem możesz rozjaśnić naszą przyszłość. Zapytałam dziecko niosące świeczkę:- Skąd pochodzi to światło?Chłopczyk natychmiast ją Powiedz mi, dokąd teraz odeszło - odparł. - Wtedy ja powiem ci, skąd pochodzi. Aby serduszko Twoje gorące było zawsze jak słońce... A uśmiech Twój radosny przypominał zapach wiosny... Bądź dzieckiem jak najdłużej Jak dziecko baw się, śmiej I kochaj tak jak dziecko I serce dziecka zawsze miej! Dziś Cię odwiedzą Różne zwierzaczki, Borsuki, myszki, Zające, misiaczki, Biedronki w prezencie Balony przyniosą i do wspólnej zabawy, Wesoło zaproszą. Dziś Twój dzień Ty mały Smyku. W tym dniu ślemy Ci życzenia zdrowia, szczęścia, powodzenia, pomyślności i radości oraz bardzo dużo gości. Dziś jest twój dzień, więc składam Ci życzenia: dużo zdrowia, szczęścia i radości,pomyślności. Dzisiaj Dzień Dziecka, prezentów dużo, cukierków, papierków i wafelków. Każdego roku o tej samej porze, Każdy Ci życzy co tylko może, Ja korzystając z tej sposobności, Życzę Ci szczęścia i wiele radości. Kiedy wspomnisz te młode chwile, które odeszły w mroczną dal, a które dały ci szczęścia tyle, uczujesz w sercu cichy żal, Zatęsknisz wtedy do tej przeszłości, w której ci jaśniał cały świat, bo zapamiętaj, że czas młodości to najpiękniejszy życia czas Kochany Synku, w dniu Twego święta życzę: Aby wszystkie fajne dni W żółwim tempie upływały Ci, Żeby codziennie uśmiechał się do Ciebie świat cały, A dziewczyny do stóp Ci się rzucały! Obyś nigdy już nie miał zbyt wczesnej pobudki I żeby wiatr rozwiewał Twe smutki. Kochana/y X, w tym szczególnym dniu chcemy Ci złożyć najserdeczniejsze życzenia: Niech Ci się spełnią wszystkie marzenia, Niech w Twoim życiu będą same słoneczne dni, A w nocy kolorowy świat bajek Ci się śni, Obyś zawsze był/a szczęśliwa/y, a z twarzy nie znikała Ci wesoła minka. Może kiedyś w domu pojawi się dla Ciebie psinka, Jeśli będziesz grzeczna/y i nigdy nie dopadnie Cię Boruta kosmaty! Przyjmij zatem te życzenia od kochających Cię: mamy i taty! Kochana córeczko! W Dniu Twojego Święta życzę Ci na co dzień dużego uśmiechu I życia z dala od grzechu, Samych szóstek w szkole i pysznych lodów w niedzielę, Przyjaciół najlepszych pod słońcem ze mną czele, A także spełnienia Twych najskrytszych marzeń, A do tego niezapomnianych wrażeń! Lubię Twoją słodką buzię, Ty kochany mój łobuzie, I serduszko Twe gorące, Śle całusów Ci tysiące! My, dzieci chcemy wybiegać Z domów w złociste poranki, My chcemy, by nam nad głową Furczały barwne skakanki. My chcemy kochać motyle, Po łąkach biegać i gonić, A w sadach głaskać śnieżyste, Lecz ciepłe kwiaty jabłoni. Na Dzień Dziecka ślę Tobie najlepsze życzenia, Bo dziś jest dzień, w którym wszystko się na lepsze zmienia. Lepsza staje się rodzinka, I już na twarzy gości wesoła minka Prezentów dostaniesz dziś całą moc, Więc śmiało już z radości skocz! Na co spojrzysz jasnym okiem, Niech szczęście z siebie snuje! Niech się każdy Twym widokiem I zachwyca i oczarowuje! Nasza Córka jak słoneczko świeci, to jej święto i wszystkich dzieci. Zgiełk się podniósł w ten pierwszy dzień czerwca, że aż wszystkim dorosłym drgnęły serca. Nasze kochane słoneczko obchodzi dziś swoje święto... Z tej okazji mamy dla Ciebie nie tylko życzenia, ale i 1000 buziaczków, bo Cię bardzo mocno kochamy... Rośnij duża w zdrowiu i miłości... Płyną zimy, jesienie i wiosny... i mijają słoneczne lata... i Ty rośniesz... będziesz wysoki , odważny i silny będziesz jak tata... Przekazujemy ciepłe, najlepsze życzenia, słońca, radości i pomyślności. Czasu dużo na zabawy i podróże, moc uścisków, uśmiechów wiele w dni powszednie i niedziele! Różowy konik Wezmę kredkę różową narysuję konika. Patrzcie ! Z grzywą rozwianą Koń różowy pomyka. Wezmę kredkę niebieską dorysuję chłopczyka. Chłopczyk siedzi na siodle. Razem z koniem pomyka. Żaba wyszła zielona, Jakie duże ma oczy ! Koń różowy ją spostrzegł, zgrabnie żabkę przeskoczył ! Ale oto brązowy Siedzi kotek na płocie... Przeskoczymy ten płotek, nie skrzywdzimy cię, kocie ! Tam jest strumyk, tu krzaczki Słowem przeszkód bez liku ma nasz chłopczyk niebieski na różowym koniku ! Narysuję więc prędko czarną kredką ten domek, żeby mógł w nim odpocząć Koń różowy i Romek. Rośnij duży dzielny zdrowy, w 100% odlotowy. Teraz coś dla Twojej główki, by nie było z niej makówki: Śmiej się dużo, ucz się mało, na klasówkach ściągaj śmiało. Bądź pomocny jak komputer, szybki jak japoński skuter, sympatyczny jak maskotka i słodziutki jak szarlotka. Te życzenia są dla Ciebie, byś czuł się jak w siódmym niebie. Teraz małe ostrzeżonko: nie zapomnij o mnie, słonko! Samych dni w szczęściu i pogodzie, niech słońce wstaje dla Ciebie co dzień. Mama i tato ślą te życzenia, od dzisiaj wszystko na lepsze się zmienia. Skoro już jesteś całkiem duża posyłam Ci zapach letniego arbuza, dwa pełne worki radosnego słonka, i kwiatek, po którym tupie biedronka. Przekazujemy ciepłe, najlepsze życzenia, Słońca i radości dużo pomyślności - czasu dużo na zabawy i podróże moc uścisków, uśmiechów wiele w dni powszednie i niedziele Syneczku mój miły, chcę by Cię dziewczynki lubiły, chcę abyś miał lepsze stopnie, no i kasy niech Ci przyrośnie. Tak jak jesteś piękna i dorodna, Tak jak jesteś milutka i tkliwa, Tak jak jesteś do wiosny podobna, Bądź tak bardzo - zawsze szczęśliwa! W czerwcu powinno być kwiatowo Kwiatowo i życzeniowo I nic nie szkodzi, że brzydka ta wiosna Bo Dzień Dziecka będzie radosny Pełna tortów prezentów i gości Każdy z gości pożyczy coś ci Lecz od mamy najsłodsze buziaki I żebyś urósł właśnie taki A powinszowań bez liku bez końca Masz od miśków i od zająca W dniu tak pięknym i wspaniałym życzę Ci serduszkiem całym, dużo szczęścia, stu lat życia, milion euro do zdobycia. W Dniu Dziecka życzę Tobie: dużo piasku przy bystrej rzece, na wspaniałe piaskowe fortece. Poziomek w ukrytych, leśnych kotlinach i wysokich drzew, na które dobrze się wspinać W dniu Święta Dziecka, przyleciał ptaszek, chyba z Olecka, i mówił, że wiek nie ma znaczenia, bo relacja ojciec - syn, się nie zmienia. życzę więc Dorosłemu Synkowi, żeby nad wodą mnóstwo nałowił, żeby same na brzeg wychodziły sumy, żeby wszystkie słupy zawsze były z gumy, żeby studia Ci szły bez trudu, żeby nikt nigdy nie robił Ci brudów, żeby Ci deszcz na głowę nie padał, żeby Ci nikt bólu nie zadał, żeby dla Ciebie drogi były proste, bo zakręty bywają zbyt ostre. Żeby Ci już stolarz fotel robić zaczął, bo potem mu ludzie wręcz nie wybaczą, że dyrektor skończył potrzebne fakultety, a dupy posadzić nie ma na czym, niestety. Czas szybko przecież leci, Zaraz przyjdą żona, dzieci, W kalendarzu cyfra jedna drugą gania, Jak w CPN-nie podczas tankowania. I nie zdążysz dobrze zobaczyć, jak świat się zmienia, Jak swoim dzieciom będziesz składać życzenia. Puki co, ja do Ciebie piszę teraz, żebyś swego Fatra wspomniał nie raz. Na dziś już kończę te życzenia skromne, Piszę na bieżąco, bo potem zapomnę. Piszę se wolno, spokojnie, bo w WORD-dzie, Bo czasem najchętniej dał bym po mordzie, kiedy mam koniec pisanej wiadomości, a poczta lubi mnie wnerwić do białości, że sesja skończona i cyt do widzenia, cały tekst zniknął bez (k...) przeproszenia! No trzymaj się Synciu, kończę list przydługi, w przyszłym roku napiszę Ci drugi. W dniu, takim jak dziś, życzę Wam Drogie Dzieci: Aby wszystkie fajne dni w żółwim tempie upływały, by co dzień uśmiechał się do Was świat cały. By nigdy nie było porannej pobudki i wiał wiatr specjalny co rozwiewa smutki W dniu Waszego święta chcę Wam podarować kawałeczek ziemi, byście mogli wyhodować, słodyczowe drzewko, pełne cukiereczków, tych małych i dużych i z dziurką w środeczku, by rosły też na nim lody w różnym smaku i świeże truskawki w czekoladowym fraku, ale nie mogę dać Wam tego, lecz mogę Wam życzyć wszystkiego dobrego! Wita Was słoneczny ranek, tyle dzisiaj niespodzianek, tyle przygód czeka nas. Pierwszy czerwca ! Wstawać czas ! Dzisiaj święto wszystkich dzieci – to szczególny dla nas dzień. Jasne złote słonko świeci, spoza chmur uśmiecha się. Dzisiaj święto wszystkich dzieci Niech nam pięknie słońce świeci Wszyscy śmieją się od rana Każda buzia roześmiana Czar zabawy dziś panuje Każde serce się raduje. Oj! Jak ptaszki dziś śpiewają Tak życzenia Wam składają... W pierwszym wagonie olbrzymie słonie. Dalej żyrafy... lisy... niedźwiedzie... Na samym końcu pyszny tort jedzie... Zające z miną uśmiechniętą wołają: "Dziś jest Twoje święto” Wszystkiego najlepszego szczęścia i radości moc ciepłego słoneczka co dzień kolorowych snów co noc... Wszystkiego Najlepszego z okazji Dnia Dziecka Wszystko co piękne i wymarzone Niech w Twym życiu będzie spełnione. Niech życie słodko płynie, a wszystko, co złe niech szybko minie. W tym dzisiejszym dniu radości, życzę 100 lat pomyślności. Niech Ci życie w szczęściu płynie, niech Cię radość nie ominie! Dziś chcę złożyć Ci życzenia, Szczęścia, zdrowia, powodzenia. Niech Ci słońce jasno świeci, I w radości dzień przeleci. Niech odejdą smutki troski, By nastąpił dzień radości. Te życzenia choć z daleka, Płyną niby wielka rzeka. I choć skromnie ułożone, są dla Ciebie przeznaczone... Za morzami niebieskimi, za wyspami bezludnymi, złota rybka mała, życzenia spełniała. Pyszczek miała groźny, wciąż stroiła minki, nie wiedziała jak dopłynąć do Twojej rodzinki. Aż zaprzęgła do muszelki dwa morskie koniki, wzięła perły, skarb Neptuna, wzięła baloniki. Teraz jest u ciebie, razem się bawicie, przypomnij tej rybce o spełnieniu życzeń. Zdrowia, szczęścia,pomyślności, niech od dzisiaj radość gości, lodów, ciastek i słodyczy tego Ci mamusia życzy. Ze wszystkich kwiatów świata. Chciałbym zerwać …słońce I dać je potem Tobie, złociste i gorące. Słoneczko jest daleko ale się nie martw, (imię) narysowałem drugie. Jest prawie takie samo! Teraz Cię wycałuję, jak mogę najgoręcej Bo tak Cię kocham, że już nie mogę więcej. Z okazji Dnia Dziecka przesyłam najlepsze życzonka: wspaniałego w życiu słonka, smutków malutkich jak biedronka, szczęścia wielkiego jak smok i wielkiej miłości co krok! Z okazji Dnia Dziecka, życzę Wam: Dużo śmiechu w domu I mnóstwa słodkości dawanych po kryjomu, Lodów w każdą niedzielę I częstego chodzenia na karuzelę Przyjaciół najlepszych na świecie I wszystkiego tego, czego jeszcze chcecie. Życzę Ci dużych okien ze słonecznym, zielonym widokiem a nad oknem - gałęzi kasztana żeby kos miał gdzie śpiewać od rana. śmiechu w domu i lodów w niedzielę, i przyjaciół wspaniałych, i prezentów wiele. Życzę wszystkim dzieciom, aby ich dzieciństwo było jak najlepsze i aby trwało jak najdłużej Żyj tak, aby każdy kolejny dzień był niesamowity i wyjątkowy. Wypełniaj każdą chwilę tak, aby potem wspominać ja z radością. Czerp energię ze słońca, kapiącego deszczu i uśmiechu innych. Szukaj w sobie siły, entuzjazmu i namiętności. Żyj najpiękniej jak umiesz ...
Dodatkowe korzyści z posiadania ubezpieczenia Generali, z myślą o NNW - pakiet dziecko to: Nawet do 10 000 zł za wypożyczenie lub zakup przedmiotów ortopedycznych i środków pomocniczych (w tym zakup uszkodzonego wskutek nieszczęśliwego wypadku wózka inwalidzkiego, uszkodzonych szkieł korekcyjnych lub uszkodzonego aparatu słuchowego
By Kamila Niedobecka Opublikowane 15 Czerwiec, 2014 Rodzice narzekają na nauczycieli, nauczyciele na rodziców. Faktem jest, iż jest problem z komunikacją pomiędzy tymi osobami, które dla dobra dziecka powinny się z sobą porozumiewać. Dzisiaj parę słów o postawie roszczeniowej rodziców wobec szkoły. Rodzina i szkoła Dwa podstawowe środowiska wychowawcze, liczące się w sposób istotny w życiu dzieci i młodzieży. Są zazwyczaj terenem rozlicznych oddziaływań, mających decydujący wpływ na rozwój umysłowy i społeczny dziecka. Dostarczają przeżyć i doświadczeń, do których na ogół z przyjemnością wraca się chętnie myślami. To w nich najczęściej i w największym zakresie odbywa się proces socjalizacji jednostki. By rozwój dziecka przebiegał harmonijnie, niezbędna jest współpraca zarówno nauczycieli jak i rodziców. Jedna komórka społeczna, nie może podważać norm i wartości prezentowanych i przekazywanych przez drugą. Współpraca powinna przebiegać harmonijnie, by dziecko- obiekt oddziaływań zarówno jednej jak i drugiej komórki społecznej- mogło wynieść z nich jak najwięcej. Na początku drogi rozwoju każdego człowieka stoi dom rodzinny, który jest pierwszym środowiskiem, odgrywającym najważniejszą rolę w rozwoju osobowości dziecka. To rodzice zapewniają dziecku zaspokojenie podstawowych potrzeb i umożliwiają nabywanie różnorodnych doświadczeń, przekazują i uczą norm i wartości.(1) Sposób wychowania dziecka przez rodziców ma często charakter nieświadomego przekazywania wiedzy o otaczającym świecie wraz z wartościowaniem go i preferowaniem wzorów zachowania, jakie obowiązują w danym kręgu kulturowym. W szkole zaś dziecko uczy się, przyswaja i rozumie wiedzę o otaczającym go świecie. W działalności dydaktyczno – wychowawczej stawia się za cel wielostronny rozwój uczniów, przede wszystkim zaś przejawia troskę o przygotowanie dzieci i młodzieży do społecznego uczestnictwa, należytego wykonywania pracy zawodowej i aktywnego udziału w życiu kulturalnym. Szkoła oddziałuje nie tylko na intelekt uczniów- stara się również zakorzenić w nich wartości dnia codziennego, jak: profilaktyka, zdrowe odżywanie, rozsądne spędzanie czasu wolnego.(2) To właśnie szkoła, niejednokrotnie częściej niż dom rodzinny, ma możliwość zaobserwowania pierwszych niepokojących symptomów w zachowaniu dziecka. Współpraca szkoły z rodzicami a bariery komunikacyjne To po stronie szkoły leży odpowiedzialność za właściwie rozwijaną współpracę z rodziną ucznia. Rodzice natomiast mają obowiązek ułatwić i dopomóc szkole w należytym wywiązywaniu się z realizacji jej zadań wychowawczych. Niestety w rzeczywistości rodzice niejednokrotnie wysuwają wobec szkoły żądania nie do spełnienia. Szkoła w swej funkcji wychowawczej ma wspierać rodziców w wychowaniu przez nich dziecka, (2) nie zaś jak wielu rodziców tego wymaga /żąda/ oczekuje, wyręczać ich w realizacji tego obowiązku. Współpraca rodzic-dziecko-nauczyciel oraz wspólny dialog pomiędzy tymi jednostkami jest niezbędny do tego, by sprawnie przebiegał nie tylko proces wychowania i nauczania, ale również przepływ informacji na temat sytuacji rodzinnej dziecka, problemów wychowanych, postępów w nauce oraz możliwości ucznia. Niejednokrotnie przeprowadzane już badania wykazały, że komunikowanie się rodziców i nauczycieli jest nie tylko problematyczne, co wręcz niechętnie postrzegane przez obie strony. Powstałe bariery komunikacyjne pomiędzy tymi dwoma grupami negatywnie odbijają się nie tylko na dziecku, ale również na całej społeczności szkolnej. Prof. Tillmann w swych badaniach dotyczących opinii rodziców na temat reform oświatowych (szkolnych) oraz stosunku władz regionalnych (krajów związkowych) do postaw rodziców, wykazał, że 1. Rodziców mniej obchodzi los nauczycieli czy samej placówki, bowiem nie uważają, by musieli się o to troszczyć; 2. O ile w stosunku do nauczycieli wczesnoszkolnych rodzice wyrażają postawy bardzo silnego wsparcia, o tyle im ich dziecko znajduje się w wyższych klasach, tym mniej spośród nich przychodzi do szkoły, do wychowawcy czy innych nauczycieli, by zweryfikować swoją wiedzę na temat własnego dziecka. 3. Im starsze jest dziecko w szkole, tym jego rodzice są bardziej roszczeniowi w stosunku do osób zarządzających tą placówką; 4. Rodzice oczekują od nauczycieli, by zmniejszali wymagania wobec ich dzieci oraz by byli mniej restrykcyjni w ocenie ich osiągnięć.(3) Również nauczyciele często wskazują, że jedną z ważniejszych barier komunikacyjnych utrudniającą współpracę na gruncie rodzic - szkoła jest roszczeniowa postawa rodziców wobec placówki i pracujących w niej nauczycieli. Czymże właściwe ona jest i czym się charakteryzuje? Już samo słowo: roszczenie zakłada, że ten ktoś ma prawo rościć, czyli domagać się swoich praw od kogoś, w tym przypadku nauczycieli i szkoły.[4] Postawa Roszczeniowa Generalnie postawa roszczeniowa charakteryzuje się wysokim poziomem oczekiwań wobec drugiej strony. Często wymagania jednostki roszczeniowej są nieadekwatne do otaczającej ją rzeczywistości. Taka osoba komunikuje w różny sposób, często agresywny, że czegoś chce, czegoś się domaga, wysuwa werbalnie lub pozawerbalnie swoje roszczenia, a jej ton i pretensje wydają się nieuzasadnione. Kontakt z taką osobą jest trudny, ponieważ często jawi się jako nieobliczalna, a my przecież mamy naturalną skłonność do postępowania w znanych nam ramach.[5] Warto wspomnieć również, iż roszczeniowy rodzic z początku może wzbudzać sympatię - jest żywo zaangażowany w życie szkoły/ klasy, interesuję się postępami w nauce swojego dziecka, stara się pomóc i nawiązać współprace. Niestety wraz z upływającym czasem coraz usilniej stara się, by ta relacja była jak najlepsza. Idealizuje nauczyciela, bądź często przypisuje mu nadzwyczajne umiejętności. Gotów jest zwracać się do niego z najmniejszymi swoimi problemami. Chętnie słucha rad, ale - albo z nich nie korzysta albo uznaje za nieskuteczne i przychodzi po nowe (tak jak dziecko, które zepsuto jedną zabawkę i domaga się następnej). Jego oczekiwania wobec nauczyciela rosną bardzo szybko i często są mało realistyczne. Całą odpowiedzialność za swoje trudności próbuje przerzucić na wychowawcę. Jego uzależnienie od porad może być tak silne, że gotów jest naruszać prywatny czas nauczyciela (chce zostawać długo po zebraniach, dzwoni do domu). Z biegiem czasu zaczyna on uważać, że nauczyciel nie wywiązuje się ze swojego zadania, że zamiast zająć się jego dzieckiem i jego problemami, poświęca temu stanowczo za mało czasu/ uwagi/ chęci. Nie jest on w stanie sobie uświadomić tego, iż wychowawca klasy nie ma tylko jednego dziecka pod opieką, lecz często ma ich aż trzydzieścioro.[6].Taki typ roszczeniowego rodzica można umownie podzielić na: świadomego i nieświadomego „roszczeniowca”.[7] Świadoma i nieuświadomiona roszczeniowa postawa Świadoma postawa roszczeniowa - Taka postawa - „chcę”, oczekuję - może być wynikiem wielu aspektów świadomości i precyzyjności racjonalnych potrzeb, znajomości rynku, czy wiedzy o konkurencji. Rodzic korzysta z wiedzy jaką posiada i wymaga od nauczyciela dostosowania się do niej. Niejednokrotnie żądania jak i wiedza nie odpowiadają współczesnym, polskim realiom. Często taka roszczeniowa postawa charakteryzuje ludzi o wysokiej samoocenie, bądź nawet zawyżonym poczuciu własnej wartości, może być np. wynikiem wysoko zajmowanej pozycji w strukturze. Rodzic nie tyko chce, ale również wymaga. W niektórych wypadkach uważa, że skoro szkoła jest utrzymywana z państwowych funduszy, powinna dostosowywać się do oczekiwań i wymagań rodziców. Wraz z świadomą roszczeniową postawą występuję często egoizm. Nieświadoma postawa roszczeniowa[7] - U osoby nieświadomej swoich potrzeb, postawa roszczeniowa może być frustrującą reakcją na zmianę, permanentnym problemem z osiąganiem swoich celów, bądź samą nieświadomością potrzeb, „czegoś chcę bo wypada, ale nie wiem czego”, może być też obawą przed podjęciem decyzji, wyrazem niechęci do współpracy. Nierealne żądania mogą być wynikiem funkcjonowania w odrealnionej rzeczywistości. Obecna sytuacja jest nie do zaakceptowania przez jednostkę, więc postawa roszczeniowa będzie wyrazem jej oporu przed zmianą. Często również dla rodzica ogromnym stresem jest samo wezwanie go do szkoły. Nie jest on nastawiony na dialog z nauczycielem i zainteresowany rozwiązaniem problemu, lecz skupiony jest na manipulacji nauczycielem (często nieświadomej), która ma spowodować odwrócenie sytuacji, w której się znalazł (np. skoro nauczyciel uważa, że moje dziecko jest niegrzeczne - poległem jako rodzic - uświadomię mu, iż to jego wina i tego jakie metody pracy stosuje. W rezultacie opiekun podnosi ponownie swoje poczucie własnej wartości). Jak pracować z roszczeniowym rodzicem? Niezwykle trudno jest pracować z roszczeniowym rodzicem, gdyż wymaga od nas nie tylko ogromnej siły psychicznej, ale również rozwagi i opanowania. Emocje, jak wiadomo, są złym doradcą, a uleganie im podczas pracy z roszczeniowym rodzicem tylko pogorszy sprawę.[3] To nauczyciel musi wykazać się w tym przypadku większą wiedzą i dystansem. Pokazać opiekunowi, że ma on wpływ na przebieg wydarzeń, ponieważ wspólny jest cel nauczyciela i rodzica – dobro dziecka.[6] Nauczyciel powinien zachować dystans i mieć świadomość, że zachowaniem rodzica kieruje pragnienie zrekompensowania sobie dyskomfortu, który wynika z poczucia, iż jego autorytet został nadszarpnięty. Gniew okazywany podczas spotkania jest próbą odzyskania kontroli nad sytuacją. Winą za jej utratę rodzic obarcza swojego rozmówcę – nauczyciela.[8] Jednym ze sposobów poradzenia sobie z roszczeniową postawą rodzica jest okazanie mu zrozumienia, szacunku, zainteresowania i empatii. Krótko mówiąc, warto podbudować jego poczucie własnej wartości, żeby wspólnie rozwiązać problem. Obydwie strony mają przecież ten sam cel i w gruncie rzeczy są sprzymierzeńcami - nie wrogami.[8] Warto pamiętać o kilku pułapkach, w jakie można wpaść podczas pracy z takim rodzicem, i jak można im zapobiec. Sama świadomość sytuacji, w jakiej się znaleźliśmy, pomoże nam przez nią w odpowiedni sposób przejść. Pułapka dobrych rad[9] to jedna z tych, w które najczęściej zdarza się wpadać nauczycielom. Gdy rodzic roszczeniowy zgłasza się z trudnością, jest wdzięcznym odbiorcą naszych mądrości. Dawanie gotowych recept i rozwiązań rodzicowi skutkuje zazwyczaj klęską. Rodzic całą odpowiedzialność za rozwiązanie problemu przerzuca na wychowawcę. Im więcej porad daje nauczyciel, tym bardziej podtrzymuje zależność i roszczenia rodzica. Im mniej skuteczne okazują się jego porady, tym mniej kompetentny może się on czuć i tym gorliwiej szuka on nowych rozwiązań. Tak zamyka się błędne koło. Rozwinięciem pułapki dobrych rad jest pułapka nadodpowiedzialności. Gdy Twoje „dobre rady” okazują się nieskuteczne możesz mieć ochotę „zaadoptować” rodzica z problemem i zacząć angażować się w rozwiązywanie jego życiowych kłopotów. Takie pomaganie bez jasno określonego kontraktu, może skończyć się zaniedbaniem własnego życia lub odrzuceniem rodzica na skutek narastającej, trudnej do zniesienia frustracji. Podsumowując, jak należy pracować z roszczeniowym rodzicem? należy jasno określić czas spotkań, i nie pozwalać na dzwonienie po godzinach pracy, podczas rozmów skupiać się na wspólnym rozwiązywaniu problemów, to rodzic powinien myśleć o rozwiązaniu problemu, rolą nauczyciela jest tylko bycie pomocnikiem, bez gniewu czy zniecierpliwienia należy ograniczyć żądania rodzica, należy pamiętać, że dawanie gotowych recept skutkuje zazwyczaj klęską. Warto się porozumiewać, ponieważ na naszych błędach ucierpi nie kto inny- jak tylko dziecko. Bibliografia [1] Tyszka Z., Socjologia rodziny, Warszawa 1979 [2] Łobocki M.: Współdziałanie nauczycieli i rodziców w procesie wychowania, Warszawa 1985 [3]Postawy rodziców wobec szkoły Bogdan Śliwierski [4] Słownik Języka Polskiego, PWN, wyd. 3, 2003 [5] Christopher C., Nauczyciel- rodzic. Skuteczne porozumiewanie się, Gdańsk 2004 [6] Dzierzgowska I.: Rodzice w szkole - poradnik dla dyrektorów szkół, nauczycieli i rodziców, wyd. 3, Warszawa 2001 [7] Postawa roszczeniowa świadoma i nieświadoma, [8] Sakowska J., Szkoła dla rodziców i wychowawców cz. I, Warszawa 1999 [9] Mikulska J.(red) , Psychologia rozwiązywania problemów szkoły, Poznań 2001 [10] zdjęcie pobrano ze strony
Zabawy ruchowe dla dzieci w szkole i przedszkolu. ZAPISZ SIĘ! Berek, gra w klasy, zbijak, kółko graniaste, ciuciubabka i inne zabawy dla dzieci. Te tradycyjne zabawy szkolne i przedszkolne odchodzą powoli w zapomnienie, a szkoda, bo wciąż mogą być świetnym pomysłem na dziecięcą nudę albo sposobem na wywabienie dzieci na świeże
Słowo dysgrafia pochodzi z języka greckiego od czasownika grapho – „piszę”, „rysuję” oraz przedrostka “dys”. Są to trudności w opanowaniu właściwego poziomu graficznego pisma (tzw. brzydkie pismo). Objawy dysgrafii są rozpoznawalne u dzieci, które mają już za sobą naukę pisania. Pismo ucznia, który ma dysgrafię jest nieestetyczne i często nieczytelne. Trudność ta nie ma nic wspólnego z rozwojem intelektualnym. Zdarza się, że towarzyszą jej dysleksja i dysortografia. Jak pomóc dziecku, które ma diagnozę dysgrafii? Dla większości z nas pisanie to naturalna umiejętność, nad którą nawet się nie zastanawiamy. Piszemy niemal mechanicznie. Jednak dla dziecka z diagnozą dysgrafii to bardzo złożony proces. Pisanie wymaga bowiem nie tylko dobrej koordynacji ruchowej w zakresie tzw. motoryki małej (zręczność palców), ale i wzrokowej (dobrej znajomości liter i automatyzmu w ich rozpoznawaniu) oraz słuchowej (wyłapywaniu różnicy w podobnie brzmiących literach). Nieestetyczne i nieczytelne pismo nie jest efektem braku uwagi czy staranności ze strony dziecka, to właśnie dysgrafia. Jej diagnozę opiniuje poradnia psychologiczno-pedagogiczna, a wczesne rozpoczęcie ćwiczeń pozwala dziecku na lepsze opanowanie umiejętności sprawnego pisania. Jakie są objawy dysgrafii Dysgrafia to nie tylko nieczytelne lub mało czytelne pismo, to również: Niekształtne litery, zwykle o różnej wielkości np. duża litera w środku lub na końcu wyrazu. Nieumiejętne odtwarzanie liter tzn. mylenie liter podobnych graficznie np. d-p-b. Stawianie liter, które nie mieszczą się w liniaturze. Pomijanie drobnych elementów liter tzw. kresek, ogonków. Są one nazywane znakami diakrytycznymi. Niedopełnienie kształtu liter, niewłaściwe ich łączenie lub brak łączenia. Zniekształcenie linii pisania lub mylenie się w liniaturze. Niewłaściwe zagęszczenie liter w wyrazach i wyrazów w zdaniach. Trudności z rozplanowaniem zapisu w obrębie strony. Tzw. „chwiejące się” (drżące) pismo – czyli zmiana kierunku pochylenia liter. Do objawów dysgrafii należy też: Kurczowe trzymanie narzędzia piszącego. Mocy nacisk długopisu z powodu zbyt dużego napięcia mięśni ręki i palców. Skutkuje to bólem podczas pisania, zwłaszcza zbyt długiego. Dziecko po napisaniu kilkunastu linijek przerywa pisanie, masuje sobie rękę, strzepuje. Wolne tempo pisania i przepisywania. Dlatego dziecko potrzebuje więcej czasu na zadania wymagające pisania. Nieprawidłowy chwyt narzędzia piszącego. Jakie są warunki sprzyjające pisaniu? Każdy rodzic może zadbać o odpowiednie warunki zewnętrzne, które będą sprzyjać dziecku podczas pisania: Odpowiednio dostosowane do wzrostu biurko i krzesło. Zbyt niskie lub zbyt wysokie skutkuje tym, że dziecko unosi lub opuszcza barki, co powoduje jeszcze większe napięcie mięśniowe i męczliwość. Prawidłowa pozycja podczas pisania – krzesło z oparciem, prosty kręgosłup, ręce oparte o blat biurka, stopy dotykające podłoża. Dopasowana pozycja zeszytu, nad którym pochylone jest dziecko. Zeszyt powinien być ułożony na linii środkowej ciała. Prawidłowy chwyt narzędzia pisarskiego. Długopis powinien być trzymany około 1,5-2 cm od powierzchni kartki. Należy stosować trzymanie pęsetkowe, czyli łapiemy długopis pomiędzy kciukiem a palcem wskazującym i opieramy o palec środkowy. Ćwiczenia dla dzieci z dysgrafią Wszystkie ćwiczenia, które rodzic wykonuje z dzieckiem w domu, warto traktować jako zabawę, a nie naukę. Pomocne są wszelkiego rodzaju zadania angażujące motorykę małą np. rysowanie, malowanie, lepienie, kopiowanie. A ponadto: Rysowanie szlaczków, tak aby mieściły się w liniaturze. Kopiowanie rysunków za pomocą kalki, a następnie z pamięci. Odrysowywanie rysunków z padającego cienia. Odrysowywanie kształtów z przygotowanych szablonów. Kreślenie tzw. „leniwych ósemek” (ósemka leżąca) na papierze w powietrzu całą ręką. Łączenie kolejnych punktów jedną linią, aby uzyskać konkretny obrazek. Ćwiczenia palców i dłoni np. wystukiwanie melodii, rytmu, naciskanie każdym palcem oddzielnie na stół, robienie tzw. odcisków palców, zabawy „idzie rak nieborak”, „idzie kominiarz po drabinie”, udawanie gry na pianinie. Ćwiczenie chwytu pęsetkowego np. z użyciem gier zręcznościowych (bierki, domino). Nakręcanie zabawek ze sprężyną, sortowanie, nawlekane małych koralików. Zapinanie i odpinanie małych guzików, spinaczy do bielizny, wyszywanie, szydełkowanie, robienie na drutach. Ćwiczenia manualne (zarysowywanie, zamalowywanie dużych powierzchni farbami, wydzieranie, naklejanki, wycinanie nożyczkami, zabawy z plasteliną, modeliną, masą solną). Zabawy z wykorzystaniem piasku kinetycznego, ryżu, grochu. Budowanie, piętrzenie konstrukcji z klocków. Dlaczego dziecku z diagnozą dysgrafii tak trudno pisać? Kiedy dziecko uczy się pisać (zwykle w klasie I-III SP) to zastanawia się nad graficzną stroną liter, zanim przelej je na papier. Zazwyczaj też, kiedy pisze to po cichu, wypowiada pisaną literkę, ponieważ to ułatwia jej zapamiętanie. Uczeń z dysgrafią ma tak zawsze, czyli bez względu na to, w której jest klasie, za każdym razem musi sobie przypomnieć graficzną stronę litery. Oczywiście im dłużej i intensywniej ćwiczy, tym łatwiej i szybciej pisze. W tej sytuacji rolą rodzica jest niedokładanie dziecku napięcia, czyli: niepośpieszanie pisania, niekaranie za nieestetyczne pismo, np. wyrywaniem strony z zeszytu z poleceniem, żeby dziecko przepisało tekst, ale tym razem ładniej, niekrytykowanie czy ośmieszanie, że pisze „jak kura pazurem”. Wszystkie te zachowania rodzica odbijają się na samoocenie dziecka oraz motywacji do pisania. Dzisiejsza edukacja wymaga od ucznia szybkiego tempa pracy. Dziecko, które pisze wolniej nie jest w stanie nadążyć za tokiem lekcji. Jak usłyszałam od jednej uczennicy z IV klasy: „W szkole nie ma czasu na myślenie, trzeba szybko pisać i robić zadania”. Często, aby właśnie zdążyć na czas uczeń nie jest w stanie opanować jakości pisania. Dziecko ze zdiagnozowaną dysgrafią tym bardziej. Dlatego powinno mieć ono więcej czasu na wypowiedź pisemną, a jeśli to dla niego pomocne, to warto mu umożliwić pisanie większych prac na komputerze. Rodzic może zadbać o to, aby taki zapis pojawił się we wskazaniach dla nauczyciela w opinii z poradni psychologiczno- pedagogicznej. Literatura: dostęp dostęp Marzena Jasińska Trener, dyplomowany coach, doradca rodzinny. Od lat wspiera rodziców w konsultacjach indywidualnych oraz warsztatach psychoedukacyjnych. Swoją pracę opiera na filozofii Jespera Juula, założeniach Rodzicielstwa Bliskości oraz Porozumienia Bez Przemocy. Specjalizuje się w zakresie neurodydaktyki oraz uczenia się uczniów. Ekspert rozwoju osobistego, komunikacji, negocjacji. W swojej pracy zajmuje się także tematyką mediacji szkolnych, procesów grupowych, zarządzania zmianą w organizacji i zarządzania zespołem. Prywatnie mama dwóch dorosłych synów.Ucze sie w szkole zeby nauczyciele mieli na bułki, wędliny itd humor śmieszne demotywatory i ciekawe obrazki na fejsa oraz tapety, zdjęcia facebook, śmieszne memy i gify memy demotywatory,demoty,szkoła,nauka,śmieszne memy,uczę się
- Скойիкеշ ωкеբетвю
- Извիнуд ւитротвиз лоձ оξኼкаዕ
- Идεዙεбዷкыտ ծ լοфιτ
- Аζիρ νосарኡдኙ
- Абեյ улուпромо
- Аμιцатοл աна եст
- Бεкοнурιзв хωξезвихиη
- Жаф ωጏуኺኪщиማо սуձኡዑεкл ዮириሔеጳορу
- Эйኃсуду тθбракл цιб чωф
gify dzieci w szkole
