Pan nie jest moim pasterzem A niczego mi nie brak Nie przynależę i nie wierzę I chociaż idę ciemną doliną Zła się nie ulęknę i nie klęknę Nie klęknę Pan nie prowadzi mnie Sama prowadzę się Jak chcę, gdzie chcę Pan nie prowadzi mnie Sama prowadzę się własną drogą Zawsze obok Pan nie jest moim pasterzem A niczego mi nie brak
Psalm. Dawidowy. Pan jest moim pasterzem, nie brak mi niczego. Pozwala mi leżeć na zielonych pastwiskach. Prowadzi mnie nad wody, gdzie mogę odpocząć: orzeźwia moją duszę. Wiedzie mnie po właściwych ścieżkach przez wzgląd na swoje imię. Chociażbym chodził ciemną doliną, zła się nie ulęknę, bo Ty jesteś ze mną. Twój kij i Twoja laska są tym, co mnie pociesza. Stół dla mnie zastawiasz wobec mych przeciwników; namaszczasz mi głowę olejkiem; mój kielich jest przeobfity. Tak, dobroć i łaska pójdą w ślad za mną przez wszystkie dni mego życia i zamieszkam w domu Pańskim po najdłuższe czasy.
WITAMY NA STRONIE . RZYMSKOKATOLICKIEJ PARAFII NAJŚWIĘTSZEGO SERCA PANA JEZUSA. W CHORZOWIE BATORYM Transmisja Mszy świętych on-line z naszego kościoła
Święto Jezusa Chrystusa Najwyższego i Wiecznego Kapłana (Iz 6, W roku śmierci króla Ozjasza ujrzałem Pana zasiadającego na wysokim i wyniosłym tronie, a tren Jego szaty wypełniał świątynię. Serafiny stały ponad Nim; każdy z nich miał po sześć skrzydeł; dwoma zakrywał swą twarz, dwoma okrywał swoje nogi, a dwoma latał. I wołał jeden do drugiego: “Święty, Święty, Święty jest Pan Zastępów. Cała ziemia pełna jest Jego chwały”. Od głosu tego, który wołał, zadrgały futryny drzwi, a świątynia napełniła się dymem. I usłyszałem głos Pana mówiącego: “Kogo mam posłać? Kto by Nam poszedł?” Odpowiedziałem: “Oto ja, poślij mnie!” (Ps 23 (22), REFREN: Pan mym pasterzem, nie brak mi niczego Pan pozwala mi leżeć na zielonych pastwiskachProwadzi mnie nad wody, gdzie mogę odpocząć,orzeźwia moją mnie po właściwych ścieżkachprzez wzgląd na swoje imię. Stół dla mnie zastawiasz Na oczach mych mi głowę olejkiem,Kielich mój pełny po brzegi. Dobroć i łaska pójdą w ślad za mnąprzez wszystkie dni życiai zamieszkam w domu Panapo najdłuższe czasy. Aklamacja (Ez 36,25a26a) Pokropię was czystą wodą i dam wam serce nowe I ducha nowego tchnę do waszego wnętrza. (J 17, W czasie Ostatniej Wieczerzy Jezus, podniósłszy oczy ku niebu, rzekł: “Ojcze, nadeszła godzina. Otocz swego Syna chwałą, aby Syn Ciebie nią otoczył i aby mocą władzy udzielonej Mu przez Ciebie nad każdym człowiekiem dał życie wieczne wszystkim tym, których Mu dałeś. Ja za nimi proszę, nie proszę za światem, ale za tymi, których Mi dałeś, ponieważ są Twoimi. Ja im przekazałem Twoje słowo, a świat ich znienawidził za to, że nie są ze świata, jak i Ja nie jestem ze świata. Nie proszę, abyś ich zabrał ze świata, ale byś ich ustrzegł od złego. Oni nie są ze świata, jak i Ja nie jestem ze świata. Uświęć ich w prawdzie. Słowo Twoje jest prawdą. Jak Ty Mnie posłałeś na świat, tak i Ja ich na świat posłałem. A za nich Ja poświęcam w ofierze samego siebie, aby i oni byli uświęceni w prawdzie. Nie tylko za nimi proszę, ale i za tymi, którzy dzięki ich słowu będą wierzyć we Mnie; aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie, aby i oni stanowili w Nas jedno, aby świat uwierzył, żeś Ty Mnie posłał. I także chwałę, którą Mi dałeś, przekazałem im, aby stanowili jedno, tak jak My jedno stanowimy. Ja w nich, a Ty we Mnie! Oby się tak zespolili w jedno, aby świat poznał, żeś Ty Mnie posłał i żeś Ty ich umiłował tak, jak Mnie chcę, aby także ci, których Mi dałeś, byli ze Mną tam, gdzie Ja jestem, aby widzieli chwałę moją, którą Mi dałeś, bo umiłowałeś Mnie przed założeniem świata. Ojcze sprawiedliwy! Świat Ciebie nie poznał, lecz Ja Ciebie poznałem i oni poznali, że Ty Mnie posłałeś. Objawiłem im Twoje imię i nadal będę objawiał, aby miłość, którą Ty Mnie umiłowałeś, w nich była i Ja w nich”. (Iz 6, W roku śmierci króla Ozjasza ujrzałem Pana zasiadającego na wysokim i wyniosłym tronie, a tren Jego szaty wypełniał świątynię. Serafiny stały ponad Nim; każdy z nich miał po sześć skrzydeł; dwoma zakrywał swą twarz, dwoma okrywał swoje nogi, a dwoma latał. I wołał jeden do drugiego: “Święty, Święty, Święty jest Pan Zastępów. Cała ziemia pełna jest Jego chwały”. Od głosu tego, który wołał, zadrgały futryny drzwi, a świątynia napełniła się dymem. I usłyszałem głos Pana mówiącego: “Kogo mam posłać? Kto by Nam poszedł?” Odpowiedziałem: “Oto ja, poślij mnie!” (Ps 23 (22), REFREN: Pan mym pasterzem, nie brak mi niczego Pan pozwala mi leżeć na zielonych pastwiskachProwadzi mnie nad wody, gdzie mogę odpocząć,orzeźwia moją mnie po właściwych ścieżkachprzez wzgląd na swoje imię. Stół dla mnie zastawiasz Na oczach mych mi głowę olejkiem,Kielich mój pełny po brzegi. Dobroć i łaska pójdą w ślad za mnąprzez wszystkie dni życiai zamieszkam w domu Panapo najdłuższe czasy. Aklamacja (Ez 36,25a26a) Pokropię was czystą wodą i dam wam serce nowe I ducha nowego tchnę do waszego wnętrza. (J 17, W czasie Ostatniej Wieczerzy Jezus, podniósłszy oczy ku niebu, rzekł: “Ojcze, nadeszła godzina. Otocz swego Syna chwałą, aby Syn Ciebie nią otoczył i aby mocą władzy udzielonej Mu przez Ciebie nad każdym człowiekiem dał życie wieczne wszystkim tym, których Mu dałeś. Ja za nimi proszę, nie proszę za światem, ale za tymi, których Mi dałeś, ponieważ są Twoimi. Ja im przekazałem Twoje słowo, a świat ich znienawidził za to, że nie są ze świata, jak i Ja nie jestem ze świata. Nie proszę, abyś ich zabrał ze świata, ale byś ich ustrzegł od złego. Oni nie są ze świata, jak i Ja nie jestem ze świata. Uświęć ich w prawdzie. Słowo Twoje jest prawdą. Jak Ty Mnie posłałeś na świat, tak i Ja ich na świat posłałem. A za nich Ja poświęcam w ofierze samego siebie, aby i oni byli uświęceni w prawdzie. Nie tylko za nimi proszę, ale i za tymi, którzy dzięki ich słowu będą wierzyć we Mnie; aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie, aby i oni stanowili w Nas jedno, aby świat uwierzył, żeś Ty Mnie posłał. I także chwałę, którą Mi dałeś, przekazałem im, aby stanowili jedno, tak jak My jedno stanowimy. Ja w nich, a Ty we Mnie! Oby się tak zespolili w jedno, aby świat poznał, żeś Ty Mnie posłał i żeś Ty ich umiłował tak, jak Mnie chcę, aby także ci, których Mi dałeś, byli ze Mną tam, gdzie Ja jestem, aby widzieli chwałę moją, którą Mi dałeś, bo umiłowałeś Mnie przed założeniem świata. Ojcze sprawiedliwy! Świat Ciebie nie poznał, lecz Ja Ciebie poznałem i oni poznali, że Ty Mnie posłałeś. Objawiłem im Twoje imię i nadal będę objawiał, aby miłość, którą Ty Mnie umiłowałeś, w nich była i Ja w nich”. (Iz 6, W roku śmierci króla Ozjasza ujrzałem Pana zasiadającego na wysokim i wyniosłym tronie, a tren Jego szaty wypełniał świątynię. Serafiny stały ponad Nim; każdy z nich miał po sześć skrzydeł; dwoma zakrywał swą twarz, dwoma okrywał swoje nogi, a dwoma latał. I wołał jeden do drugiego: “Święty, Święty, Święty jest Pan Zastępów. Cała ziemia pełna jest Jego chwały”. Od głosu tego, który wołał, zadrgały futryny drzwi, a świątynia napełniła się dymem. I usłyszałem głos Pana mówiącego: “Kogo mam posłać? Kto by Nam poszedł?” Odpowiedziałem: “Oto ja, poślij mnie!” (Ps 23 (22), REFREN: Pan mym pasterzem, nie brak mi niczego Pan pozwala mi leżeć na zielonych pastwiskachProwadzi mnie nad wody, gdzie mogę odpocząć,orzeźwia moją mnie po właściwych ścieżkachprzez wzgląd na swoje imię. Stół dla mnie zastawiasz Na oczach mych mi głowę olejkiem,Kielich mój pełny po brzegi. Dobroć i łaska pójdą w ślad za mnąprzez wszystkie dni życiai zamieszkam w domu Panapo najdłuższe czasy. Aklamacja (Ez 36,25a26a) Pokropię was czystą wodą i dam wam serce nowe I ducha nowego tchnę do waszego wnętrza. (J 17, W czasie Ostatniej Wieczerzy Jezus, podniósłszy oczy ku niebu, rzekł: “Ojcze, nadeszła godzina. Otocz swego Syna chwałą, aby Syn Ciebie nią otoczył i aby mocą władzy udzielonej Mu przez Ciebie nad każdym człowiekiem dał życie wieczne wszystkim tym, których Mu dałeś. Ja za nimi proszę, nie proszę za światem, ale za tymi, których Mi dałeś, ponieważ są Twoimi. Ja im przekazałem Twoje słowo, a świat ich znienawidził za to, że nie są ze świata, jak i Ja nie jestem ze świata. Nie proszę, abyś ich zabrał ze świata, ale byś ich ustrzegł od złego. Oni nie są ze świata, jak i Ja nie jestem ze świata. Uświęć ich w prawdzie. Słowo Twoje jest prawdą. Jak Ty Mnie posłałeś na świat, tak i Ja ich na świat posłałem. A za nich Ja poświęcam w ofierze samego siebie, aby i oni byli uświęceni w prawdzie. Nie tylko za nimi proszę, ale i za tymi, którzy dzięki ich słowu będą wierzyć we Mnie; aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie, aby i oni stanowili w Nas jedno, aby świat uwierzył, żeś Ty Mnie posłał. I także chwałę, którą Mi dałeś, przekazałem im, aby stanowili jedno, tak jak My jedno stanowimy. Ja w nich, a Ty we Mnie! Oby się tak zespolili w jedno, aby świat poznał, żeś Ty Mnie posłał i żeś Ty ich umiłował tak, jak Mnie chcę, aby także ci, których Mi dałeś, byli ze Mną tam, gdzie Ja jestem, aby widzieli chwałę moją, którą Mi dałeś, bo umiłowałeś Mnie przed założeniem świata. Ojcze sprawiedliwy! Świat Ciebie nie poznał, lecz Ja Ciebie poznałem i oni poznali, że Ty Mnie posłałeś. Objawiłem im Twoje imię i nadal będę objawiał, aby miłość, którą Ty Mnie umiłowałeś, w nich była i Ja w nich”. (Iz 6, W roku śmierci króla Ozjasza ujrzałem Pana zasiadającego na wysokim i wyniosłym tronie, a tren Jego szaty wypełniał świątynię. Serafiny stały ponad Nim; każdy z nich miał po sześć skrzydeł; dwoma zakrywał swą twarz, dwoma okrywał swoje nogi, a dwoma latał. I wołał jeden do drugiego: “Święty, Święty, Święty jest Pan Zastępów. Cała ziemia pełna jest Jego chwały”. Od głosu tego, który wołał, zadrgały futryny drzwi, a świątynia napełniła się dymem. I usłyszałem głos Pana mówiącego: “Kogo mam posłać? Kto by Nam poszedł?” Odpowiedziałem: “Oto ja, poślij mnie!” (Ps 23 (22), REFREN: Pan mym pasterzem, nie brak mi niczego Pan pozwala mi leżeć na zielonych pastwiskachProwadzi mnie nad wody, gdzie mogę odpocząć,orzeźwia moją mnie po właściwych ścieżkachprzez wzgląd na swoje imię. Stół dla mnie zastawiasz Na oczach mych mi głowę olejkiem,Kielich mój pełny po brzegi. Dobroć i łaska pójdą w ślad za mnąprzez wszystkie dni życiai zamieszkam w domu Panapo najdłuższe czasy. Aklamacja (Ez 36,25a26a) Pokropię was czystą wodą i dam wam serce nowe I ducha nowego tchnę do waszego wnętrza. (J 17, W czasie Ostatniej Wieczerzy Jezus, podniósłszy oczy ku niebu, rzekł: “Ojcze, nadeszła godzina. Otocz swego Syna chwałą, aby Syn Ciebie nią otoczył i aby mocą władzy udzielonej Mu przez Ciebie nad każdym człowiekiem dał życie wieczne wszystkim tym, których Mu dałeś. Ja za nimi proszę, nie proszę za światem, ale za tymi, których Mi dałeś, ponieważ są Twoimi. Ja im przekazałem Twoje słowo, a świat ich znienawidził za to, że nie są ze świata, jak i Ja nie jestem ze świata. Nie proszę, abyś ich zabrał ze świata, ale byś ich ustrzegł od złego. Oni nie są ze świata, jak i Ja nie jestem ze świata. Uświęć ich w prawdzie. Słowo Twoje jest prawdą. Jak Ty Mnie posłałeś na świat, tak i Ja ich na świat posłałem. A za nich Ja poświęcam w ofierze samego siebie, aby i oni byli uświęceni w prawdzie. Nie tylko za nimi proszę, ale i za tymi, którzy dzięki ich słowu będą wierzyć we Mnie; aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie, aby i oni stanowili w Nas jedno, aby świat uwierzył, żeś Ty Mnie posłał. I także chwałę, którą Mi dałeś, przekazałem im, aby stanowili jedno, tak jak My jedno stanowimy. Ja w nich, a Ty we Mnie! Oby się tak zespolili w jedno, aby świat poznał, żeś Ty Mnie posłał i żeś Ty ich umiłował tak, jak Mnie chcę, aby także ci, których Mi dałeś, byli ze Mną tam, gdzie Ja jestem, aby widzieli chwałę moją, którą Mi dałeś, bo umiłowałeś Mnie przed założeniem świata. Ojcze sprawiedliwy! Świat Ciebie nie poznał, lecz Ja Ciebie poznałem i oni poznali, że Ty Mnie posłałeś. Objawiłem im Twoje imię i nadal będę objawiał, aby miłość, którą Ty Mnie umiłowałeś, w nich była i Ja w nich”.
Ja jestem dobrym pasterzem i znam owce moje, a moje Mnie znają. (J 10, 14) Pierwsze czytanie (Dz 2, 14a. 36-41) Bóg uczynił Jezusa Mesjaszem Psalm (Ps 23 (22) Pan mym pasterzem, nie brak mi niczego Drugie czytanie (1 P 2, 20b-25) Nawróciliście się do Pasterza dusz waszych Ewangelia (J 10, 1-10) Jezus jest bramą owiec. OWCE DOBREGO PASTERZA
Uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa (Ez 34,11-16) To mówi Pan Bóg: „Oto Ja sam będę szukał moich owiec i będę miał o nie pieczę. Jak pasterz dokonuje przeglądu swojej trzody, wtedy gdy znajdzie się wśród rozproszonych owiec, tak Ja dokonam przeglądu moich owiec i uwolnię je ze wszystkich miejsc, dokąd się rozproszyły w dni ciemne i mroczne. Wyprowadzę je spomiędzy narodów i zgromadzę je z krajów, sprowadzę je z powrotem do ich ziemi i paść je będę na górach izraelskich, w dolinach i we wszystkich zamieszkałych miejscach kraju. Na dobrym pastwisku będę je pasł, na wyżynach Izraela ma być ich pastwisko. Wtedy będą one leżały na dobrym pastwisku, na tłustym pastwisku paść się będą na górach izraelskich. Ja sam będę pasł moje owce i Ja sam będę je układał na legowisko, mówi Pan Bóg. Zagubioną odszukam, zabłąkaną sprowadzę z powrotem, skaleczoną opatrzę, chorą umocnię, a tłustą i mocną będę ochraniał. Będę pasł sprawiedliwie”. (Ps 23, REFREN: Pan mym pasterzem, nie brak mi niczego Pan jest moim pasterzem,niczego mi nie mi leżećna zielonych pastwiskach. Prowadzi mnie nad wody, gdzie mogę odpocząć,orzeźwia moją mnie po właściwych ścieżkachprzez wzgląd na swoją chwałę. Chociażbym przechodził przez ciemną dolinę,zła się nie ulęknę, bo Ty jesteś ze Twój i laska pasterskasą moją pociechą. Stół dla mnie zastawiaszna oczach mych mi głowę olejkiem,a kielich mój pełny po brzegi. Dobroć i łaska pójdą w ślad za mnąprzez wszystkie dni mego życiai zamieszkam w domu Panapo najdłuższe czasy. (Rz 5,5b-11) Bracia: Miłość Boża rozlana jest w sercach naszych przez Ducha Świętego, który został nam dany. Chrystus bowiem umarł za nas jako za grzeszników w oznaczonym czasie, gdyśmy jeszcze byli bezsilni. A nawet za człowieka sprawiedliwego podejmuje się ktoś umrzeć tylko z największą trudnością. Chociaż może jeszcze za człowieka życzliwego odważyłby się ktoś ponieść śmierć. Bóg zaś okazuje nam swoją miłość właśnie przez to, że Chrystus umarł za nas, gdyśmy byli jeszcze grzesznikami. Tym bardziej więc będziemy przez Niego zachowani od karzącego gniewu, gdy teraz przez Krew Jego zostaliśmy usprawiedliwieni. Jeżeli bowiem będąc nieprzyjaciółmi zostaliśmy pojednani z Bogiem przez śmierć Jego Syna, to tym bardziej będąc już pojednani, dostąpimy zbawienia przez Jego życie. I nie tylko to, ale i chlubić się możemy w Bogu przez Pana naszego Jezusa Chrystusa, przez którego teraz uzyskaliśmy pojednanie. Aklamacja (J 10,14) Ja jestem dobrym Pasterzem i znam owce moje, a moje Mnie znają. (Łk 15,3-7) Jezus opowiedział faryzeuszom i uczonym w Piśmie następującą przypowieść: „Któż z was, gdy ma sto owiec, a zgubi jedną z nich, nie zostawia dziewięćdziesięciu dziewięciu na pustyni i nie idzie za zagubioną, aż ją znajdzie? A gdy ją znajdzie, bierze z radością na ramiona i wraca do domu; sprasza przyjaciół i sąsiadów i mówi im: „Cieszcie się ze mną, bo znalazłem owcę, która mi zginęła”. Powiadam wam: Tak samo w niebie większa będzie radość z jednego grzesznika, który się nawraca, niż z dziewięćdziesięciu dziewięciu sprawiedliwych, którzy nie potrzebują nawrócenia”. (Ez 34,11-16) To mówi Pan Bóg: „Oto Ja sam będę szukał moich owiec i będę miał o nie pieczę. Jak pasterz dokonuje przeglądu swojej trzody, wtedy gdy znajdzie się wśród rozproszonych owiec, tak Ja dokonam przeglądu moich owiec i uwolnię je ze wszystkich miejsc, dokąd się rozproszyły w dni ciemne i mroczne. Wyprowadzę je spomiędzy narodów i zgromadzę je z krajów, sprowadzę je z powrotem do ich ziemi i paść je będę na górach izraelskich, w dolinach i we wszystkich zamieszkałych miejscach kraju. Na dobrym pastwisku będę je pasł, na wyżynach Izraela ma być ich pastwisko. Wtedy będą one leżały na dobrym pastwisku, na tłustym pastwisku paść się będą na górach izraelskich. Ja sam będę pasł moje owce i Ja sam będę je układał na legowisko, mówi Pan Bóg. Zagubioną odszukam, zabłąkaną sprowadzę z powrotem, skaleczoną opatrzę, chorą umocnię, a tłustą i mocną będę ochraniał. Będę pasł sprawiedliwie”. (Ps 23, REFREN: Pan mym pasterzem, nie brak mi niczego Pan jest moim pasterzem,niczego mi nie mi leżećna zielonych pastwiskach. Prowadzi mnie nad wody, gdzie mogę odpocząć,orzeźwia moją mnie po właściwych ścieżkachprzez wzgląd na swoją chwałę. Chociażbym przechodził przez ciemną dolinę,zła się nie ulęknę, bo Ty jesteś ze Twój i laska pasterskasą moją pociechą. Stół dla mnie zastawiaszna oczach mych mi głowę olejkiem,a kielich mój pełny po brzegi. Dobroć i łaska pójdą w ślad za mnąprzez wszystkie dni mego życiai zamieszkam w domu Panapo najdłuższe czasy. (Rz 5,5b-11) Bracia: Miłość Boża rozlana jest w sercach naszych przez Ducha Świętego, który został nam dany. Chrystus bowiem umarł za nas jako za grzeszników w oznaczonym czasie, gdyśmy jeszcze byli bezsilni. A nawet za człowieka sprawiedliwego podejmuje się ktoś umrzeć tylko z największą trudnością. Chociaż może jeszcze za człowieka życzliwego odważyłby się ktoś ponieść śmierć. Bóg zaś okazuje nam swoją miłość właśnie przez to, że Chrystus umarł za nas, gdyśmy byli jeszcze grzesznikami. Tym bardziej więc będziemy przez Niego zachowani od karzącego gniewu, gdy teraz przez Krew Jego zostaliśmy usprawiedliwieni. Jeżeli bowiem będąc nieprzyjaciółmi zostaliśmy pojednani z Bogiem przez śmierć Jego Syna, to tym bardziej będąc już pojednani, dostąpimy zbawienia przez Jego życie. I nie tylko to, ale i chlubić się możemy w Bogu przez Pana naszego Jezusa Chrystusa, przez którego teraz uzyskaliśmy pojednanie. Aklamacja (J 10,14) Ja jestem dobrym Pasterzem i znam owce moje, a moje Mnie znają. (Łk 15,3-7) Jezus opowiedział faryzeuszom i uczonym w Piśmie następującą przypowieść: „Któż z was, gdy ma sto owiec, a zgubi jedną z nich, nie zostawia dziewięćdziesięciu dziewięciu na pustyni i nie idzie za zagubioną, aż ją znajdzie? A gdy ją znajdzie, bierze z radością na ramiona i wraca do domu; sprasza przyjaciół i sąsiadów i mówi im: „Cieszcie się ze mną, bo znalazłem owcę, która mi zginęła”. Powiadam wam: Tak samo w niebie większa będzie radość z jednego grzesznika, który się nawraca, niż z dziewięćdziesięciu dziewięciu sprawiedliwych, którzy nie potrzebują nawrócenia”. (Ez 34,11-16) To mówi Pan Bóg: „Oto Ja sam będę szukał moich owiec i będę miał o nie pieczę. Jak pasterz dokonuje przeglądu swojej trzody, wtedy gdy znajdzie się wśród rozproszonych owiec, tak Ja dokonam przeglądu moich owiec i uwolnię je ze wszystkich miejsc, dokąd się rozproszyły w dni ciemne i mroczne. Wyprowadzę je spomiędzy narodów i zgromadzę je z krajów, sprowadzę je z powrotem do ich ziemi i paść je będę na górach izraelskich, w dolinach i we wszystkich zamieszkałych miejscach kraju. Na dobrym pastwisku będę je pasł, na wyżynach Izraela ma być ich pastwisko. Wtedy będą one leżały na dobrym pastwisku, na tłustym pastwisku paść się będą na górach izraelskich. Ja sam będę pasł moje owce i Ja sam będę je układał na legowisko, mówi Pan Bóg. Zagubioną odszukam, zabłąkaną sprowadzę z powrotem, skaleczoną opatrzę, chorą umocnię, a tłustą i mocną będę ochraniał. Będę pasł sprawiedliwie”. (Ps 23, REFREN: Pan mym pasterzem, nie brak mi niczego Pan jest moim pasterzem,niczego mi nie mi leżećna zielonych pastwiskach. Prowadzi mnie nad wody, gdzie mogę odpocząć,orzeźwia moją mnie po właściwych ścieżkachprzez wzgląd na swoją chwałę. Chociażbym przechodził przez ciemną dolinę,zła się nie ulęknę, bo Ty jesteś ze Twój i laska pasterskasą moją pociechą. Stół dla mnie zastawiaszna oczach mych mi głowę olejkiem,a kielich mój pełny po brzegi. Dobroć i łaska pójdą w ślad za mnąprzez wszystkie dni mego życiai zamieszkam w domu Panapo najdłuższe czasy. (Rz 5,5b-11) Bracia: Miłość Boża rozlana jest w sercach naszych przez Ducha Świętego, który został nam dany. Chrystus bowiem umarł za nas jako za grzeszników w oznaczonym czasie, gdyśmy jeszcze byli bezsilni. A nawet za człowieka sprawiedliwego podejmuje się ktoś umrzeć tylko z największą trudnością. Chociaż może jeszcze za człowieka życzliwego odważyłby się ktoś ponieść śmierć. Bóg zaś okazuje nam swoją miłość właśnie przez to, że Chrystus umarł za nas, gdyśmy byli jeszcze grzesznikami. Tym bardziej więc będziemy przez Niego zachowani od karzącego gniewu, gdy teraz przez Krew Jego zostaliśmy usprawiedliwieni. Jeżeli bowiem będąc nieprzyjaciółmi zostaliśmy pojednani z Bogiem przez śmierć Jego Syna, to tym bardziej będąc już pojednani, dostąpimy zbawienia przez Jego życie. I nie tylko to, ale i chlubić się możemy w Bogu przez Pana naszego Jezusa Chrystusa, przez którego teraz uzyskaliśmy pojednanie. Aklamacja (J 10,14) Ja jestem dobrym Pasterzem i znam owce moje, a moje Mnie znają. (Łk 15,3-7) Jezus opowiedział faryzeuszom i uczonym w Piśmie następującą przypowieść: „Któż z was, gdy ma sto owiec, a zgubi jedną z nich, nie zostawia dziewięćdziesięciu dziewięciu na pustyni i nie idzie za zagubioną, aż ją znajdzie? A gdy ją znajdzie, bierze z radością na ramiona i wraca do domu; sprasza przyjaciół i sąsiadów i mówi im: „Cieszcie się ze mną, bo znalazłem owcę, która mi zginęła”. Powiadam wam: Tak samo w niebie większa będzie radość z jednego grzesznika, który się nawraca, niż z dziewięćdziesięciu dziewięciu sprawiedliwych, którzy nie potrzebują nawrócenia”. (Ez 34,11-16) To mówi Pan Bóg: „Oto Ja sam będę szukał moich owiec i będę miał o nie pieczę. Jak pasterz dokonuje przeglądu swojej trzody, wtedy gdy znajdzie się wśród rozproszonych owiec, tak Ja dokonam przeglądu moich owiec i uwolnię je ze wszystkich miejsc, dokąd się rozproszyły w dni ciemne i mroczne. Wyprowadzę je spomiędzy narodów i zgromadzę je z krajów, sprowadzę je z powrotem do ich ziemi i paść je będę na górach izraelskich, w dolinach i we wszystkich zamieszkałych miejscach kraju. Na dobrym pastwisku będę je pasł, na wyżynach Izraela ma być ich pastwisko. Wtedy będą one leżały na dobrym pastwisku, na tłustym pastwisku paść się będą na górach izraelskich. Ja sam będę pasł moje owce i Ja sam będę je układał na legowisko, mówi Pan Bóg. Zagubioną odszukam, zabłąkaną sprowadzę z powrotem, skaleczoną opatrzę, chorą umocnię, a tłustą i mocną będę ochraniał. Będę pasł sprawiedliwie”. (Ps 23, REFREN: Pan mym pasterzem, nie brak mi niczego Pan jest moim pasterzem,niczego mi nie mi leżećna zielonych pastwiskach. Prowadzi mnie nad wody, gdzie mogę odpocząć,orzeźwia moją mnie po właściwych ścieżkachprzez wzgląd na swoją chwałę. Chociażbym przechodził przez ciemną dolinę,zła się nie ulęknę, bo Ty jesteś ze Twój i laska pasterskasą moją pociechą. Stół dla mnie zastawiaszna oczach mych mi głowę olejkiem,a kielich mój pełny po brzegi. Dobroć i łaska pójdą w ślad za mnąprzez wszystkie dni mego życiai zamieszkam w domu Panapo najdłuższe czasy. (Rz 5,5b-11) Bracia: Miłość Boża rozlana jest w sercach naszych przez Ducha Świętego, który został nam dany. Chrystus bowiem umarł za nas jako za grzeszników w oznaczonym czasie, gdyśmy jeszcze byli bezsilni. A nawet za człowieka sprawiedliwego podejmuje się ktoś umrzeć tylko z największą trudnością. Chociaż może jeszcze za człowieka życzliwego odważyłby się ktoś ponieść śmierć. Bóg zaś okazuje nam swoją miłość właśnie przez to, że Chrystus umarł za nas, gdyśmy byli jeszcze grzesznikami. Tym bardziej więc będziemy przez Niego zachowani od karzącego gniewu, gdy teraz przez Krew Jego zostaliśmy usprawiedliwieni. Jeżeli bowiem będąc nieprzyjaciółmi zostaliśmy pojednani z Bogiem przez śmierć Jego Syna, to tym bardziej będąc już pojednani, dostąpimy zbawienia przez Jego życie. I nie tylko to, ale i chlubić się możemy w Bogu przez Pana naszego Jezusa Chrystusa, przez którego teraz uzyskaliśmy pojednanie. Aklamacja (J 10,14) Ja jestem dobrym Pasterzem i znam owce moje, a moje Mnie znają. (Łk 15,3-7) Jezus opowiedział faryzeuszom i uczonym w Piśmie następującą przypowieść: „Któż z was, gdy ma sto owiec, a zgubi jedną z nich, nie zostawia dziewięćdziesięciu dziewięciu na pustyni i nie idzie za zagubioną, aż ją znajdzie? A gdy ją znajdzie, bierze z radością na ramiona i wraca do domu; sprasza przyjaciół i sąsiadów i mówi im: „Cieszcie się ze mną, bo znalazłem owcę, która mi zginęła”. Powiadam wam: Tak samo w niebie większa będzie radość z jednego grzesznika, który się nawraca, niż z dziewięćdziesięciu dziewięciu sprawiedliwych, którzy nie potrzebują nawrócenia”. Czytania na piątek, 24 czerwca 2022
DRUGIE CZYTANIE Nawróciliście się do Pasterza dusz waszych 1 P 2, 20b-25 Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Piotra Apostoła Najdrożsi: To się Bogu podoba, jeżeli dobrze czynicie, a znosicie cierpienia. Do tego bowiem jesteście powołani. Chrystus przecież również cierpiał za was i zostawił wam wzór, abyście szli za Nim Jego śladami. On grzechu nie popełnił, a w Jego
J 10,1–10 Słowa Ewangelii według świętego Jana. Jezus powiedział: „Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto nie wchodzi do owczarni przez bramę, ale wdziera się inną drogą, ten jest złodziejem i rozbójnikiem. Kto jednak wchodzi przez bramę, jest pasterzem owiec. Temu otwiera odźwierny, a owce słuchają jego głosu; woła on swoje owce po imieniu i wyprowadza je. A kiedy wszystkie wyprowadzi, staje na ich czele, a owce postępują za nim, ponieważ głos jego znają. Natomiast za obcym nie pójdą, lecz będą uciekać od niego, bo nie znają głosu obcych”.Tę przypowieść opowiedział im Jezus, lecz oni nie pojęli znaczenia tego, co im mówił. Powtórnie więc powiedział do nich Jezus: „Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Ja jestem bramą owiec. Wszyscy, którzy przyszli przede Mną, są złodziejami i rozbójnikami, a nie posłuchały ich owce. Ja jestem bramą. Jeżeli ktoś wejdzie przeze Mnie, będzie zbawiony – wejdzie i wyjdzie, i znajdzie paszę. Złodziej przychodzi tylko po to, aby kraść, zabijać i niszczyć. Ja przyszedłem po to, aby owce miały życie i miały je w obfitości”. Wyobraźmy sobie, że jesteśmy w górach. W dolinie widzimy dużo owiec, od najmniejszej, niedawno narodzonej do najstarszej. Widzimy także pasterza, który pilnuje owiec oraz psa pasterskiego, który pomaga. Takim dobrym pasterzem jest właśnie Jezus. Zna swoje owce, woła je po imieniu i daje to, co najlepsze. Złodziejowi nie zależy na dobru owiec, zależy mu tylko na tym, by je skrzywdzić. Kto wchodzi przez bramę jest wiarygodny, można mu zaufać. Tylko złodziej wchodzi po swojemu. Niedziela Dobrego Pasterza ma także drugą nazwę- Niedziela Powołaniowa. Nasz Pan pragnie dla nas szczęścia, więc powołuje do służby.
Pan jest moim pasterzem, niczego mi nie braknie,pozwala mi leżeć na zielonych pastwiskach.Pan mym pasterzem, nie brak mi niczegoProwadzi mnie nad wody, gdzie mogę odpocząć,orzeźwia moją duszę.Wiedzie mnie po właściwych ścieżkachprzez wzgląd na swoją chwałę.* Dziś ostatnia niedziela w roku…
PSALM 23: PAN MYM PASTERZEM, NIE BRAK MI NICZEGO Pan mym pasterzem, nie brak mi niczego, Leżę pośród traw, gdzie pastwiska Jego. Pan mnie prowadzi do spokojnych wód, Gdzie odpocząć bym mógł; wzmacnia duszę mą Bóg. On mnie prowadzi ścieżkami prostymi, Przez wzgląd na swoje imię wiedzie nimi. I choćbym kroczył przez ciemną dolinę, Tam gdzie śmierci cień, to wiem, że nie zginę. Pośród ciemności zła nie zlęknę się, Bać nie będę się, gdy jesteś obok mnie Ty. Kij Twój pasterski oraz laska Twoja To dla mnie pomoc i pociecha moja. Ty sprawiasz, że wśród przeciwników moich Pełen dla mnie stół zastawiony stoi. Olejkiem swym namaszczasz moją skroń, Ty napełniasz mi sam kielich wina jak dzban. Dobroć i łaska pójdą, gdzie ma droga. Na wieki mieszkać będę w domu Boga.
Strona zawiera tekst Ps 23, który opisuje życie i śmierć Dawida, który uważał za swoją ośmianę. W tym Psie 23: Pan jest moim pasterzem, znajdziesz informacje o tym, że pasterzem nie jest pasterzem, ale Bóg, a nie należy uważać za pasterz.
XVI NIEDZIELA ZWYKŁA, ROK B PIERWSZE CZYTANIE (Jr 23, 1-6) Bóg sam ustanowi pasterzy Czytanie z Księgi proroka Jeremiasza Pan mówi: «Biada pasterzom, którzy prowadzą do zguby i rozpraszają owce z mojego pastwiska. Dlatego tak mówi Pan, Bóg Izraela, o pasterzach, którzy mają paść mój naród: Wy rozproszyliście moje owce, rozpędziliście i nie zajęliście się nimi. Oto Ja się zajmę nieprawością waszych uczynków. Ja sam zbiorę Resztę mych owiec ze wszystkich krajów, do których je wypędziłem. Sprowadzę je na ich pastwisko, aby były płodne i liczne. Ustanowię zaś nad nimi pasterzy, by je paśli; i nie będą się już więcej lękać ani trwożyć, ani nie trzeba będzie szukać którejkolwiek. Oto nadchodzą dni, kiedy wzbudzę Dawidowi Odrośl sprawiedliwą. Będzie panował jako król, postępując roztropnie, i będzie wykonywał prawo i sprawiedliwość na ziemi. W jego dniach Juda dostąpi zbawienia, a Izrael będzie mieszkał bezpiecznie. To zaś będzie imię, którym go będą nazywać: „Pan naszą sprawiedliwością”». Oto słowo Boże. PSALM RESPONSORYJNY (Ps 23 (22), 1b-3a. 3b-4. 5. 6) Refren: Pan mym pasterzem, nie brak mi niczego. Albo: Alleluja. Pan jest moim pasterzem, † niczego mi nie braknie, * pozwala mi leżeć na zielonych pastwiskach. Prowadzi mnie nad wody, gdzie mogę odpocząć, * orzeźwia moją duszę. Refren: Pan mym pasterzem, nie brak mi niczego. Wiedzie mnie po właściwych ścieżkach * przez wzgląd na swoją chwałę. Chociażbym przechodził przez ciemną dolinę, † zła się nie ulęknę, bo Ty jesteś ze mną. * Kij Twój i laska pasterska są moją pociechą. Refren: Pan mym pasterzem, nie brak mi niczego. Stół dla mnie zastawiasz * na oczach mych wrogów. Namaszczasz mi głowę olejkiem, * kielich mój pełny po brzegi. Refren: Pan mym pasterzem, nie brak mi niczego. Dobroć i łaska pójdą w ślad za mną * przez wszystkie dni życia i zamieszkam w domu Pana * po najdłuższe czasy. Refren: Pan mym pasterzem, nie brak mi niczego. DRUGIE CZYTANIE (Ef 2, 13-18) Chrystus jednoczy ludzkość Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Efezjan Bracia: W Chrystusie Jezusie wy, którzy niegdyś byliście daleko, staliście się bliscy przez krew Chrystusa. On bowiem jest naszym pokojem. On, który obie części ludzkości uczynił jednością, bo zburzył rozdzielający je mur – wrogość. W swym ciele pozbawił On mocy Prawo przykazań, wyrażone w zarządzeniach, aby z dwóch rodzajów ludzi stworzyć w sobie jednego nowego człowieka, wprowadzając pokój, i w ten sposób jednych, jak i drugich znów pojednać z Bogiem, w jednym Ciele przez krzyż, w sobie zadawszy śmierć wrogości. A przyszedłszy, zwiastował pokój wam, którzy jesteście daleko, i pokój tym, którzy są blisko, bo przez Niego jedni i drudzy w jednym Duchu mamy przystęp do Ojca. Oto słowo Boże. ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. J 10, 27) Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja. Moje owce słuchają mego głosu, Ja znam je, a one idą za Mną. Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja. EWANGELIA (Mk 6, 30-34) Jezus lituje się nad tłumem Słowa Ewangelii według Świętego Marka Apostołowie zebrali się u Jezusa i opowiedzieli Mu wszystko, co zdziałali i czego nauczali. A On rzekł do nich: «Pójdźcie wy sami osobno na pustkowie i wypocznijcie nieco». Tak wielu bowiem przychodziło i odchodziło, że nawet na posiłek nie mieli czasu. Odpłynęli więc łodzią na pustkowie, osobno. Lecz widziano ich odpływających. Wielu zauważyło to i zbiegli się tam pieszo ze wszystkich miast, a nawet ich wyprzedzili. Gdy Jezus wysiadł, ujrzał wielki tłum. Zlitował się nad nimi, byli bowiem jak owce nie mające pasterza. I zaczął ich nauczać o wielu sprawach. Oto słowo Pańskie. KOMENTARZ Miłość bez odpoczynku Jezus dostrzega zmęczenie uczniów i prosi: „Idźcie sami na miejsce odludne i trochę odpocznijcie”. Ta zachęta skierowana jest również do nas. On widzi, jak bardzo jesteśmy zabiegani, staramy się wypełniać wszystkie obowiązki zawodowe i rodzinne, i doskonale nas rozumie. Pozwólmy, aby Jego słowa troski do nas dotarły. Znajdźmy czas na wyciszenie, by po prostu z Nim pobyć, wsłuchać się w Niego. Zapewne Jezus sam chciałby znaleźć chwilę na odpoczynek, na który posyła swoich uczniów, ale Jego miłość do człowieka jest pierwsza. On w miłości do ludzi nie ustaje, bo troszczy się o ich zbawienie. Jezus lituje się nad ludźmi garnącymi się do Niego jak owce, które nie mają pasterza. On daje mi miłosierdzie i umacnia swoim słowem. Panie Jezu, dziękuję, że wciąż jesteś przy mnie, znasz mnie i – mimo moich słabości, grzechów i niedoskonałości – kochasz. Ofiaruję Ci moje serce i wolę, przemień mnie. Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2021 ks. Mariusz FrukaczEdycja Świętego Pawła Inny komentarz do Liturgii Słowa znajduje się na stronie miesięcznika OD SŁOWA DO ŻYCIA. Zobacz także: Bliżej Biblii, bliżej Boga. Część 9. Księga Rodzaju 3,1 - 24. Drzewo życia.
Witamy na stronie internetowejRzymskokatolickiej ParafiiŚwiętego Józefa Robotnika w Żorach - Osinach.
Justyna Kaleta Z dnia 19 sierpnia 2020 Wiele razy czytając te Słowa próbowałam zanegować to, czego mi brakowało. Przybierać dobrą minę do złej gry. Bo przecież nawet Słowo Boże można źle rozumieć, czy też po prostu pusto czytać bez proszenia o pomoc Ducha Świętego! Często chrześcijanie usłyszą coś w Kościele, czy od kogoś będącego autorytetem i próbują wpasować się w ten schemat, zupełnie bezrozumnie, nie słysząc co w tej sytuacji mówi do nich bezpośrednio sam Bóg. A może po prostu – nie próbując nawet usłyszeć. Niczym Apostołowie, którzy wiele razy nie poznali Jezusa, przestraszyli się Jego Słowa, bo było zbyt trudne. Niezrozumiałe. Pełne paradoksów. Zwiastujące wielkie rzeczy. A oni przecież woleli poprzestać na tym, co miałkie, przeciętne, ale…znane!Nie brak mi niczego? Czy samej Matce Bożej nie było brak niczego? Czy Hiobowi nie było brak niczego? Czy Sarze nie było brak niczego? Czy Abrahamowi nie było brak niczego? Czy świętej Ricie nie było brak niczego?I jak powiedzieć osobie cierpiącej na BRAK zdrowia, rodziny, czy… wody pitnej, że NIE BRAK CI NICZEGO…Ja już nie mam takiej „odwagi” Byłoby to swoistym okrucieństwem (sic!) A tak często chcemy innych pocieszać, negując ich cierpienie, wymyślając własne rozwiązania bez konsultacji z Duchem Świętym, czy porównując do innych, którzy mają jeszcze gorzej. Totalnie bez zatem rozumieć sens słów z dzisiejszego psalmu? Dziś pytam Ducha Świętego i nie muszę udawać, oszukiwać samą siebie, czy coś sobie wmawiać. Prawda wyzwala. Boże drogi pełne są paradoksów. Jeśli wytrwam i nie odejdę od Jezusa – On mi wszystko wynagrodzi (w Jego czasie) Tylko muszę słuchać jak mówi do mojego serca. Może wtedy zrozumiem sens przebytej drogi? Może okaże się, że potrzebowałam coś stracić, by…odzyskać?Bo można żyć w braku, i w nim dostrzegać (przyszłe) błogosławieństwo. Można nie mieć wiele i mieć wszystko w Bogu. W samym środku wielkiej burzy Dopiero wtedy docenię w pełni promienie słońca..i wiosnę, i pierwsze kwiaty..Co więcej – jestem przekonana, że bez braku nie ma pełni. Bez łez nie ma szczęścia. Bez tęsknoty nie ma miłości. Tak jak bez nocy…nie ma poranka!Niech Pan wypełni i wynagrodzi obficie każdy Twój „brak”…. A Ty trwaj dzielnie w Bożym Słowie, w prawdzie, w nadziei i nie ustawaj we wdzięczności za wszystko, czego Ci dziś nie brakuje
Refren: Pan mym pasterzem, nie brak mi niczego. Pan jest moim pasterzem, † niczego mi nie braknie, * pozwala mi leżeć na zielonych pastwiskach. Prowadzi mnie nad wody, gdzie mogę odpocząć, * orzeźwia moją duszę. Wiedzie mnie po właściwych ścieżkach * przez wzgląd na swoją chwałę. Chociażbym przechodził przez ciemną dolinę
W dzisiejszym psalmie responsoryjnym wyznawaliśmy z radością, Panie Jezu, że jesteś naszym pasterzem. Dziękujemy Ci, kochany Panie, za Twój pasterski trud, za Twoją pełną miłości i wrażliwości troskę o każdą ze swoich owiec, szczególnie o tę osłabioną, zagubioną, poranioną przez życie. Dziękujemy, że nas prowadzisz, zajmujesz się nami, wskazujesz bezpieczne drogi i pastwiska obfite w zdroje duchowych darów. Dziękujemy, najdroższy Jezu, że zapewniasz nam opiekę, że przy Tobie możemy czuć się bezpiecznie zarówno w naszej codzienności, jak i w sferze zmagań duchowych. To bezpieczeństwo to niezwykle ważny składnik naszego szczęścia. On pozwala nam żyć radośnie, swobodnie i mądrze. Będąc w Twojej owczarni, możemy żyć pełnią życia i pełnią wolności. Dziękujemy i za to, Panie, że w ramach owczarni dopuszczasz nas do współpracy z Tobą. Ta współpraca nas rozwija i ubogaca, pomaga dojrzewać i w pełni wykorzystywać talenty, zdolności, umiejętności i predyspozycje. Współpracując z Tobą, Jezu, rzeczywiście dochodzi się do takiego etapu życia, że niczego człowiekowi nie brakuje. Niczego, co potrzebne, co niezbędne. Pieśń Prosimy, Jezu, byśmy posiedli dar posłuszeństwa, byśmy umieli Ciebie słuchać, uznając Twoje pasterzowanie, uznając Twój prymat. Daj nam łaskę wsłuchiwania się w Twój głos, łaskę serca wrażliwego na to, co mówisz, łaskę sumienia otwartego na Twoje decyzje. Pozwól, byśmy korzystali z każdej Twojej podpowiedzi, rady, wskazówki. Naucz nas postrzegać posłuszeństwo Bogu jako wielki dar. Prosimy, Jezu, o pokorę we współpracy z Tobą. Ona jest ważna i nieodzowna, by ta współpraca była udana i owocna. Prosimy o łaskę przyjęcia Cię za Pana naszego życia, uznania Cię za naszego jedynego pasterza i najwyższy autorytet, do którego się odwołujemy. Daj nam ducha poddania się Twojemu przewodnictwu i podążania za Twoim wołaniem. Prosimy, Chryste, byśmy umieli się cieszyć tym, co posiadamy, aby każda rzecz sprawiała nam radość i budziła wdzięczność. Pomóż, byśmy nie stali się niewolnikami materializmu i konieczności posiadania, lecz nie rezygnując z rozwoju, z podnoszenia standardu swojego życia, ze zdobywania tego, co nowe, umieli się zadowolić tym, co aktualne, potrafili dobrze wykorzystywać zgromadzone dobra i w sposób mądry i roztropny je pomnażać. Prosimy także o łaskę radości z tego, co posiadają inni. Pieśń Przepraszamy Cię, Chryste, za każde nasze nieposłuszeństwo wobec Ciebie, bo ono jest sprzeniewierzeniem się Twojemu pasterzowaniu, próbą realizowania naszej własnej, a nie Twojej woli. Nasze nieposłuszeństwo jest ostrym przejawem pychy i egoizmu, które niemądrze podpowiadają nam, żebyśmy robili po swojemu, nie licząc się z Tobą i Twoją wolą. Przepraszamy za każdy zignorowany nakaz sumienia i każdą niespełnioną wolę Twoją. Przepraszamy za nasze życiowe lęki i obawy, czasem tak silne i dominujące, że przysłaniają nam wszystko inne, paraliżują naszą wolę i odbierają nadzieję. Są one przejawem braku zaufania do Ciebie, Jezu, pokazują nam, jak mało jeszcze potrafimy na Tobie polegać. Przepraszamy, że tak bardzo słabo wierzymy, iż przy Tobie nic nam nie grozi i że z każdej ciemnej doliny pragniesz nas wyprowadzić do światła łaski i wolności. Przepraszamy, kochany Jezu, za nasze ogromne przywiązanie do dóbr tego świata. Przepraszamy, że nasz rozwój postrzegamy tylko w kategoriach materialnych, zapominając nieraz zupełnie o bogactwie duchowym. Określamy status społeczny człowieka na podstawie jego majątku, a nie bierzemy pod uwagę zasobów ducha. Wybacz nam, Jezu, że nasza chęć posiadania tak często przysłania nam inne, niejednokrotnie dużo ważniejsze sprawy, zamyka nas na dobra niematerialne i ogranicza nasz rozwój duchowy. Pieśń
Ref. Psalmu 23: „Pan mym pasterzem, nie brak mi niczego.” Ewangelia J 9:1-41 W MINIONYM TYGODNIU ODESZLI DO BOGA Jadwiga SEDLAR Wojciech PUTKA Helena MUSIAŁ Wieczny odpoczynek racz im dać Panie Rekolekcje wielkopostne, które miały odbyć się w dniach 28 marca – 2 kwietnia zostały odwołane z powodu epidemii koronawirusa COVID-19. p
Pan mym pasterzem, nie brak mi niczego. Pan jest moim pasterzem, niczego mi nie braknie. Pozwala mi leżeć na zielonych pastwiskach. Pan mym pasterzem, nie brak mi niczego. Prowadzi mnie nad wody, gdzie mogę odpocząć, orzeźwia moją duszę. Wiedzie mnie po właściwych ścieżkach przez wzgląd na swoją chwałę. Pan mym pasterzem, nie brak mi niczego. Chociażbym przechodził przez ciemną dolinę, zła się nie ulęknę, bo Ty jesteś ze mną. Kij Twój i laska pasterska są moją pociechą. Pan mym pasterzem, nie brak mi niczego. Stół dla mnie zastawiasz na oczach mych wrogów. Namaszczasz mi głowę olejkiem, a kielich mój pełny po brzegi. Pan mym pasterzem, nie brak mi niczego. Dobroć i łaska pójdą w ślad za mną przez wszystkie dni mego życia i zamieszkam w domu Pana po najdłuższe czasy. Pan mym pasterzem, nie brak mi niczego.
. 06gejx8phi.pages.dev/63706gejx8phi.pages.dev/25306gejx8phi.pages.dev/37906gejx8phi.pages.dev/57306gejx8phi.pages.dev/49806gejx8phi.pages.dev/13006gejx8phi.pages.dev/82806gejx8phi.pages.dev/43706gejx8phi.pages.dev/6306gejx8phi.pages.dev/86006gejx8phi.pages.dev/75106gejx8phi.pages.dev/75006gejx8phi.pages.dev/3406gejx8phi.pages.dev/37606gejx8phi.pages.dev/441
pan mym pasterzem nie brak mi niczego
