Zwierzę może mieć mimowolne oddawanie moczu, czasami niekontrolowane wydalanie kału. Ale te objawy nie zawsze wskazują, że kot ma złamany ogon. Jest to możliwe, jeśli kręgosłup jest uszkodzony. Po potwierdzeniu, że zwierzę ma złamany ogon, potrzebuje pilnej hospitalizacji w klinice weterynaryjnej.
„Problem z kotem polega na tym, że wygląda dokładnie tak samo, widząc ćmę i mordercę z siekierą” – głosi cytat z pewnej aktorki komediowej. Rzeczywiście, koty wydają się być istotami nieprzeniknionymi. To prawda – jest tak dopóki ich dobrze nie poznamy. Odczytując trafnie ich komunikaty, uświadomimy sobie, że bardzo regularnie i w stały sposób sygnalizują nam swoje intencje i nastroje. Służą im do tego aż trzy rodzaje sygnałów: zapach, mowa ciała, wokalizacja. Rozumiejąc ich sens, zaczynamy orientować się, kiedy nasz kot jest odprężony, a kiedy czuje się niepewnie. Tylko jak pojąć te wszystkie sygnały? Wiele można odczytać z ruchów ogona! Przed wami ściąga: dlaczego kot macha ogonem? Ogon kocim językiem? Machanie ogonem u psów jest jednoznaczne – pies jest szczęśliwy, zadowolony, z jakiegoś powodu się cieszy. U kotów, tak jak z wieloma innymi sprawami, interpretacja wcale nie jest taka prosta. Kot macha ogonem, gdy… targają nim emocje. Jakie? Różne. Często sprzeczne. Radość, gniew, strach, podniecenie, irytacja – o tym wszystkim może mówić do nas koci ogon. I jak tu nie zwariować w tym nagromadzeniu sygnałów? Jak dobrze zinterpretować zachowanie naszego mruczka? Interpretacja niektórych kocich zachowań bywa trudna. Dlaczego? Samotny, a nie stadny, tryb życia nie wymagał od tych zwierząt rozwijania bogatego słownictwa. A więc zachowania porozumiewawcze, typowe dla członków stada, takie jak u psów, nie wykształciły się z powodu braku naturalnej potrzeby. Jednak sygnały, których używają koty, są łatwe do zrozumienia dla innych kotów, a także dla ludzi, którzy znają ich specyfikę. Niektóre są łatwe w interpretacji, inne bywają nieoczywiste. Zawsze jednak trzeba rozpatrywać je zbiorowo: ogon, mimika, postawa uszu, wibrysów, sygnały dźwiękowe – dopiero wszystkie razem tworzy właściwy przekaz. Oto przykład: kot sygnalizuje lęk lub agresję podkuleniem ogona bądź jego podniesieniem, ale jednocześnie uniesienie ogona i jego usztywnienie towarzyszy czasem stanom podniecenia. Jak się zorientować, co oznacza dany ruch w konkretnej sytuacji? Jedynym rozwiązaniem jest uwzględnienie szerszego kontekstu tych przekazów. Sam ruch ogona możemy porównać do pojedynczego wyrazu w zdaniu. A jak wiadomo, tworzy je wiele słów. Kot przeżywa konflikt wewnętrzny Dlaczego kot macha ogonem? Jak się okazuje, to dla niego nie tylko narząd mowy, ale także sposób na rozładowywanie sprzecznych emocji. Uważa się, że jeśli kot mierzy się z wewnętrznym konfliktem, to oznaką tego procesu jest właśnie machanie ogonem. Wyobraźmy sobie, że kot widzi na swojej drodze rywala, który wtargnął na jego terytorium. Chce go przegonić, lecz rozsądek podpowiada mu opanowanie emocji, bo atak może skończyć się uszczerbkiem na zdrowiu. Inna sytuacja: kot chce zaatakować ptaszki za oknem, ale nie może, bo przeszkadza mu szyba, więc nie do końca wie, co zrobić. Mruczek chciałby wyjść na dwór, ale pada deszcz; chce wskoczyć na jakąś półkę, lecz nie jest pewny, czy to bezpieczne. Siedzi błogo na kolanach opiekuna, ale pieszczoty przestają być przyjemne. W każdej z tych sytuacji kotem targają sprzeczne emocje, gdyż nie jest w stanie jednocześnie zaspokoić dwóch przeciwnych potrzeb. Wyrazem tego konfliktu jest właśnie machanie ogonem. I choć ta teza wydaje się wiarygodna – każdy z nas jest w stanie przytoczyć kilka sytuacji na jej potwierdzenie – to jej geneza jest dla nas dość wątpliwa. Dlaczego? Naukowcy tłumaczą to zachowanie w następujący sposób. Każdy z nas wie, że ogon jest dla kota nie tylko narządem mowy, ale także elementem niezbędnym do utrzymywania legendarnej równowagi na wysokościach i wąskich powierzchniach. Koty, niczym prawdziwi mistrzowie podniebnych akrobacji, używają swojego ogona do utrzymania środka ciężkości w najbardziej ekstremalnych sytuacjach. A więc jest to dla nich narząd równowagi fizycznej. Stwierdzono, że ogon reguluje także równowagę psychiczną. Gdy kot przeżywa konflikt emocjonalny, zastanawia się co począć w danej sytuacji, miotają nim sprzeczne uczucia – w rozwiązaniu i uspokojeniu się pomaga mu właśnie ogon. Jest ujściem zdenerwowania w sytuacji, gdy kociak podejmuje trudną decyzję lub gdy musi wybrać pomiędzy dwiema silnymi i zazwyczaj sprzecznymi emocjami. A więc dlaczego kot macha ogonem? Kot wcale nie porusza ogonem w ściśle określonych sytuacjach, np. gdy jest zły, albo gdy jest zadowolony. Więc dlaczego kot macha ogonem? Ma ku temu całe mnóstwo powodów. Jednak interpretacja zależy od wielu okoliczności. Może być wyrazem wewnętrznej rozterki albo sygnałem świadczącym o aktualnym nastroju. Z pewnością jest to jedna z najważniejszych części kociego ciała, choć, gdy zajdzie taka konieczność, mruczek potrafi poradzić sobie także bez niego. A czy wiesz, na ile sposobów kot potrafi machać swoim ogonkiem? Ponoć aż na 11! Jeśli chcesz sprawdzić, co może oznaczać konkretna postawa kociej kity, możesz przekonać się o tym TUTAJ. Czy machanie ogonem to dobry znak? W 2007 roku naukowcy odkryli, że sposób, w jaki pies macha ogonem, daje również wskazówki na temat tego, co czuje. W szczególności machanie ogonem w prawo wskazuje na pozytywne emocje, a machanie ogonem w lewo wskazuje na negatywne emocje.Machanie ogonem Usztywniona, nieruchoma postawa jest na tyle istotnym wskaźnikiem nastroju psa, że wpływa także na inny sygnał, który ludzie na ogół interpretują jako przyjazny – machanie ogonem. Tymczasem łatwo się tu pomylić. Przyjaznym sygnałem jest ono tylko wtedy, kiedy ogon jest luźno opuszczony na wysokości pośladków i uderza o nie lekko, a pies jednocześnie kręci zadem. Wtedy rzeczywiście możesz być pewny, że pies cieszy się ze spotkania. Całkiem inaczej przedstawia się sytuacja, gdy ciało psa jest usztywnione, zaś wysoko podniesiony ogon porusza się lekko, tylko od połowy długości do końca. Jeśli do tego pies ma pysk zamknięty, miej się na baczności! Usztywniony tułów i nasada ogona czytelnie informują, że zamiary psa nie są przyjazne – wszystko jedno, jak mocno macha on końcem ogona. Ci, którzy mają koty, dobrze wiedzą, że machanie ogonem i nieruchomy tułów nie zapowiadają niczego dobrego. W tym przypadku tę wiedzę można zastosować także u psów. W przód, w tył i na boki Warto przedyskutować dokładniej znaczenie postawy ciała psa, zanim jeszcze powrócimy do omawiania mimiki. Jest to o tyle istotne, że – podobnie jak u ludzi – mimika musi być rozpatrywana zawsze w połączeniu z sygnałami dawanymi całym ciałem. Jednym z najważniejszych jest sygnał, który nazywam „ukierunkowaniem energii”. Kiedy spotykasz obcego psa albo obserwujesz swojego przy spotkaniu z innym psem, zadaj sobie pytanie: w jakim kierunku skierowana jest jego energia? Zauważysz wtedy pewnie, że psy, które chcą cię pozdrowić albo przywitać się z innym psem, wychylają ciało lekko do przodu. Oznacza to przyjazne zamiary albo delikatnie sygnalizuje przewagę; w obu wypadkach pies daje znać, że nie jest ani przestraszony, ani zdenerwowany. Jeśli spotykam psa, który śmiało do mnie podchodzi, macha całym ogonem na boki i wygina cały tułów, a do tego ma opuszczoną głowę, otwarty pysk i przymrużone oczy, to wiem, że bez obaw mogę przykucnąć i oddać się pieszczotom. Jednakże gdy tułów jest wysunięty do przodu, ale ciało usztywnione i nieruchome, pysk zamknięty, a pies macha tylko końcem ogona, raczej nie będę do niego wyciągała rąk; przeciwnie, odwrócę się albo rzucę mu piłkę, aby rozładować potencjalnie niebezpieczną sytuację. Jeśli jest już na to za późno, bo pies znajduje się blisko, zwrócę głowę szybkim ruchem, by znaleźć się z nim twarzą w twarz, i powiem coś niskim, ostrym głosem. Taki pies szuka zaczepki i trzeba go zastopować bez wywoływania dodatkowego napięcia. Ta postawa twarzą w twarz nie może trwać długo, żeby nie została odebrana jako prowokacja, toteż po chwili zrobię coś, by rozładować napięcie, na przykład powiem „spacer” albo „pora na jedzenie”. Psy, które przyjmują postawę wycofania się, pokazują tym samym, że są w defensywie, nawet gdy jednocześnie warczą i pokazują zęby. Takim psem kieruje strach. Nie można go więc osaczać ani próbować dotknąć, bo jego nerwy mogą tego nie wytrzymać. Trzeba pamiętać, że już sam fakt, iż jest na smyczy, może wywołać poczucie osaczenia; stąd pewnie bierze się znaczna liczba przypadków pogryzień. W mojej książce Drugi koniec smyczy dokładniej omawiam znaczenie wychylenia tułowia do przodu lub do tyłu, tutaj więc nie będę się tym więcej zajmować. Proszę tylko pamiętać, że umiejętność obserwacji w dużym stopniu pozwala przewidzieć zachowanie psa w najbliższych sekundach. Wiele o zamiarach psa możesz dowiedzieć się, patrząc na to, w jaki sposób zbliża się on do innego psa. Psy o dobrych manierach podchodzą do siebie z boku, po półkolistej linii, a w żadnym razie nie po linii prostej, głową do głowy. Bardzo się od nich pod tym względem różnimy, bo nasze zasady dobrego wychowania wymagają podchodzenia od przodu. Warto o tym pamiętać. Przypominam, co wcześniej pisałam o swym spotkaniu z lhasa apso i o tym, jak podchodząc do niego, wychylałam się na boki. Jeśli połączysz oba te zachowania, zobaczysz, jak wiele psów będzie zachwyconych na twój widok. Z miłości do psa, Patricia McConnell wydawca:
@PremierJarekK Pieseła minus dodatni, to szczeka i głos często wydaje Koteł też macha ogonem, jak go wkurza coś lub jest zainteresowany bardziej 03 Feb 2022
zapytał(a) o 19:55 Dlaczego zwierzęta mają ogon? Dlaczego np pies ma ogon a my nie? To pytanie ma już najlepszą odpowiedź, jeśli znasz lepszą możesz ją dodać 1 ocena Najlepsza odp: 100% Najlepsza odpowiedź qlka_xp odpowiedział(a) o 13:56: Niektórym zwierzętom służy do obrony [np. kangurowi]. Pies, gdy merda ogonem to znaczy, że się cieszy, jak chowa go między nogi to się boi - czyli wyraża ogonem swoje emocje Kot potrzebuje ogona "do utrzymywania równowagi, dumnego trzymania w górze na podobieństwo piki, a także do gniewnego machania i podrygiwania przy polowaniu." [źródło: [LINK] znajdziesz też tam trochę więcej niż napisałam, że nie wszystkie koty mają ogony i sobie radzą xD] Ludzie już nie mają ogonów, bo były zbędne [ale mamy jeszcze kość ogonową, która pewnie za kilka/kilkanaście milionów lat też zniknie, bo jest bezużyteczna]. ("U człowieka pozostałością ogona są kręgi guziczne, tak zwana kość ogonowa." cytat z [LINK](anatomia)) "U większości ryb ogon jest narządem ruchu." < - źródło [LINK](anatomia) Odpowiedzi olHa odpowiedział(a) o 19:55 bo oni poprzez ogon wyrazają sowje emocje a my mamy do tego głops itp,. Np. jak kot macha swoim ogon w prawo i lewo to znaczy że jest niezadowololony blocked odpowiedział(a) o 19:56 bo pies ma pozostałości po kości ogonowej. a my dlaczego nie mamy?... tego nie wiem.. blocked odpowiedział(a) o 19:58 Są ludzie, którzy rodzą się z ogonami ale one od razu zostają usuwane :P po za tym zwierzęta mają ogon dla utrzymywania równowagi :P u nas rolę równowagi pełni błędnik w uchu środkowym,u np. kotów ogon. U psów służy do wyrażenia emocji (tak jak w przypadku ludzi mimika) Asia15 odpowiedział(a) o 20:10 zwierzetom ogony słuza do komunikowania sie miedzy soba oraz utrzrymywania równowagi niektórym np. małpom równiez do przemieszczania sie innym np. koniom, antylopom do opedzania sie od owadów. Niektóre zwierzaki np. swinki morskie sa ich pozbawione ze wzgledu na brak ich przydatnosci Zwierzętom bardzo potrzebne są ogony!! Służą one do utrzymania równowagi lub wyrażania uczuć (np. pies). Bez ogonów chodziły bo jak pijane! qlka_xp odpowiedział(a) o 14:02 Zapomniałam jeszcze o tym: 'Aggga napisał "Obcinamy psu ogon, bo wydaje się nam, że nasz pupil będzie przez to ładniejszy. Nie zdajemy sobie sprawy, że w ten sposób uzależniamy go od siebie i pozbawiamy tego, co stworzyła natura. Konie i krowy mają długie ogony, którymi odganiają się na pastwisku od much, jaszczurkom ogon ratuje życie, schwytane zostawiają go w zębach drapieżnika i uciekają. Kot balansuje ogonem, chodząc po drzewach, i to właśnie dzięki niemu spada na cztery łapy. Małpy jeszcze lepiej opanowały sztukę skakania po gałęziach, ich ogon stał się organem chwytnym, czymś w rodzaju piątej ręki. U ryb służy on do pływania, ptaki sterują nim w locie. Twarde prawa natury A jak jest z psim ogonem? Same z nim kłopoty, trzeba go stale nosić przy sobie, a wcale nie jest taki lekki, zimą łatwo go odmrozić, nie mówiąc już o przycinaniu w drzwiach. Są przecież psy bez ogonów i mają się świetnie. Wszystkie szczenięta rodzą się jednak z ogonkami, a jeśli je tracą, to za sprawą człowieka. Jeśli ewolucja sama nie wyeliminowała psiego ogona, znaczy to, musi być psu bardzo potrzebny. natura rządzi się twardymi prawami: pies, który ma ogon, musi mieć większe szanse na przeżycie i wydanie potomstwa niż ten, który ogona nie ma. Tylko wtedy ogon pojawia się w następnych pokoleniach. A jak to jest u Homo sapiens? Odkąd przodkowie ludzi zeszli z drzew, ogon przestał być im potrzebny, stając się zbędnym ciężarem i w rezultacie zanikł. Zostaje nam tylko jego ślad w postaci kości ogonowej. Jednak wszystkie gatunki zwierząt z rodziny psów wciąż mają ogony, choć istnieją na świecie dłużej niż ludzie i miały więcej czasu, by je utracić. Żeby zrozumieć, jak ważną rolę pełni psi ogon, najlepiej przyjrzeć się psim krewnym, wilkom. Choć domowego psa mogą bardzo różnić się pod wzglądem wyglądu, w swej psychice nadal pozostają wilkami. Porządek w wilczym stadzie Wilki żyją w gromadach złożonych z wielu osobników, które wspólnie wędrują, polują, wychowują młode. W wilczym stadzie panuje ściśle określony porządek: jest przywódca, któremu wszyscy się podporządkowują, jest numer drugi, ustępujący tylko przywódcy, i tak dalej, aż do osobnika ostatniego w hierarchii. Żeby stado mogło zgodnie żyć, każdy wilk musi znać swoje miejsce i nie tracić sił na ciągłe walki i ustalanie, kto tu rządzi. Pomaga w tym właśnie ogon. Wilki i psy komunikują się ze sobą głównie za pomocą zapachu, którego gruczoły znajdują się pod ogonem. To dlatego dwa psy podczas spotkania obwąch_ują sobie wzajemnie te miejsca. Dzięki temu poznają, z kim mają do czynienia. Kiedy wilk czuje się pewnie, bo zajmuje wysoką pozycję w stadzie, trzyma ogon w górze. Wtedy jego zapach jest dobrze wyczuwalny. Jednak, gdy w pobliżu pojawi się osobnik silniejszy, jego ogon nagle opada. W ten sposób słabszy wilk zatyka swój gruczoł zapachowy, jakby mówił: "mnie tu nie ma". Jeśli by tego nie zrobił, dominujący wilk zaatakowałby go, uznawszy, że próbuje zająć jego miejsce. A co by się stało, gdyby nie mógł opuścić ogona z powodu jego braku? Ratując życie, musiałby uciekać ze stada, byłby skazany na samotność. A samotnikowi o wiele trudniej przeżyć, zwłaszcza zimą, a tym bardziej wychować potomstwo. Ogon nie kłamie Odkąd pies stał się najlepszym przyjacielem człowieka, brak ogona nie naraża go na niebezpieczeństwa. W ludzkim stadzie nikt nie komunikuje się za pomocą zapachów. Mimo to psi ogon pełni ważną funkcję, informując nas o nastroju psa. Z daleka widać, czy pies czuje się pewnie, boi się, czy się waha. Pies nie wysyła nam tych sygnałów świadomie. Nie potrafi kontrolować ruchów swojego ogona. To tak samo jak człowiek, który nie może zapanować nad tym, że się rumieni. Warto więc, uważnie obserwować ogon naszego psa, bo ten nigdy nie kłamie. Co mówi ogon: ·ogon w górze - dominacja, pewność siebie, ·ogon podkulony - podporządkowanie, strach, ·ogon sztywny, drgający - agresja, ·merdanie ogonem - jednoczesne występowanie sprzeczności uczuć, np.: szerokie i miękkie merdanie - radość i obawa, merdanie skrócone i usztywnione- agresja podszyta strachem, Źródło: Katarzyna Owczarek, Mój Pies nr 7/2003" ' [LINK] dasz naj? :P albo tej odpowiedzi albo tej wyżej ;p tej, która Ci bardziej pomogła.(: O człowieku * Cechy wspólne małpy i człowieka: postawa. * Człowiek ma wzrok skierowany do przodu, a nie umieszczony po bokach jak żaba. * Człowiek rozmnaża się nie przez pączkowanie, tylko przyjemniej. * Człowiek rożni się od zwierzęcia myślą, mową, uczynkiem oraz w pewnym stopniu wyglądem. * Człowiek zjadłszy mięso z wągrem, przekształca się w tasiemca. * Gdyby nie szkielet, to człowiek byłby workiem z mięsem i ze smalcem. * Główna funkcja jamy nosowej w procesie mówienia to pobieranie tlenu i wyrzucanie go. * Kości człowieka są połączone łokciami do kolan. * Ludzie nie mają ogonów, bo do odpędzania much wynaleźli packi. * Ludzie złączają się w dwie pary i zakładają rodzinę. * Mamy dwa typy oddychania: mężczyźni oddychają brzuchem, a kobiety piersiami. * Przed porodem dziecko jest w stanie płynnym i oddycha przez pępek matki. * Przełyk pokarmowy przechodzi od głowy do stóp człowieka. * Serce zdrowego człowieka powinno bić 70 do 75 minut. Anatomia * Czynności serca reguluje ruch robaczkowy krwi. * Głowa osadzona jest na zębie trzonowym kręgosłupa. * Grzyby składają się z kapelusza, trzon i robaków. * Kangur ma łeb do góry, dwie krótkie przednie kończyny i dwie tylne długie, w worku ma brzuch na małego i długi ogon. * Kość słoniowa wyrasta z nosa. * Kręgosłup składa się z kręgu i ogona. * Krowa, podobnie jak koń, składa się z rogów, kopyt, wymion i ogona. * Królik posiada głowę, uszy i linienie. * Królik składa się z głowy, nóg, brzuszka i kożuszka. * Liść ma taką rolę w życiu, że musi cały czas wdychać i wydychać. * Najmniejszą częścią organizmu jest palec. * Nerki, moczowody, pęcherz moczowy i cewki tworzą układ wydawniczy. * Oko jest naszym przyjacielem. Ono służy do mrugania i patrzenia. * Oko składa się z siatkówki i koszykówki. * Oko umieszczone jest w moczodole. * Opiszę psa. Ma nogi i głowę przyczepioną do tułowia. * Pod wpływem darwinizmu wprowadzone zostały do anatomii narządy. * Ptaki bardzo różnią się od gadów - lataniem i budową gęby. * Serce jest to narząd bicia. * Serce znajduje się na mostku. * Szkielet utrzymuje nas na nogach. Gdyby nie było szkieletu, to mięso ciągle spadałoby na ziemię. * Tlen wchodzi do płuc, żeby sobie pooddychać. * Tułów kończy się odbytem, z którego zwisają dwie kończyny dolne. * U żaby kończyny przednie są dłuższe niż krótsze. * Układ oddechowy przechodząc przez nos i gardło wpada do żołądka. * Układ oddechowy służy do wydalania płuc z organizmu. * W budowie niektórych płazów wyróżniamy odwłok i płozy. * W jamie ustnej są zęby, które miażdżą pokarm i następnie wraz ze śliną wędrują do żołądka. * W kościach znajduje się szpinak. * W środku jabłka znajduje się ogryzek. Systematyka * Bakterie które rozmnażają się przez kichanie, prowadzą tryb życia koczowniczy. * Białe motyle, których dzieci żrą kapustę, nazywają się kapuśniaki. * Gryzoń to zwierzę, które ogryza co tylko może, np. jabłka, zostawiając ogryzki. * Konia zaliczamy do nieparzystokopytnych, chociaż ma cztery kopyta. * Krowa to zwierzę roślinobójcze. * Krowy, kozy i owce - to zwierzęta wymienne. * Pies należy do gryzoni. * Rak jest stawonogiem bo trzyma nogi w stawach. * Wilki zaliczamy do zwierząt zębatych. * Wśród wirusów rozróżniamy: mikroby, mikrony, mikrusy i mikrobusy. * Żaby zaliczamy do stawonogów: żyją w stawach i mają nogi. Prawdy naukowe * Asymilacja dwutlenku węgla jest to symbioza. * Bakterie rozmnażają się poprzez mikroskopy. * Błony komórkowe spełniają bardzo ważną funkcję w życiu komórki: wiedzą kogo wpuścić, a kogo wypuścić, czyli funkcję celnika. * Dowodem ewolucji są skamieniali badacze. * Dzieci lubią banany, bo pochodzą one od małpy. * Dziedziczność pozwala wyjaśnić, dlaczego - skoro dziadek i ojciec nie mieli dzieci - także i my będziemy bezdzietni. * Geny siedzą w mózgu. * [opisz komórkę] Komórka ma kształt wydłużony, wyświetlacz i klawiaturę. * Łańcuch odruchów warunkowych: wysiadywanie jaj. * O kształcie dawnych paproci dowiadujemy się z wykopków. * Pegazowi zaniknęły skrzydła w drodze ewolucji i stąd mamy konie. * Symbioza jest wtedy, jak krokodyl żyje z ptaszkiem; on mu wyjada między zębami. * W lesie rosną różne drzewa, a mianowicie wysokie, średnie i małe. * W puszczy żyje dużo drapieżników, które mogą człowieka pożreć, zadusić i zostawić. * W zimie należy dokarmiać leśne zwierzęta, aby były smaczne na wiosnę. * Znanym drapieżnikiem leśnym jest drapichrust. Rośliny i grzyby * Drożdże rozmnażają się przez pępkowanie. * Figi są to owoce, składające się z bardzo drobnych cząsteczek maku. * Grzyby są jadalne i trujące, mając przez to dużo do powiedzenia w gospodarce. * Kiedy nadchodzi wiosna, na drzewach lęgną się listki. * Kukurydza rośnie w kaburach i ma żółte zęby. * Las ten był tak brzydki, ze wcale nie miał drzew. * Na krzewy zaczynają wchodzić młode listki. * Polana to jest forma lasu bez lasu. * Rośliny motylkowe to te, na których siadają motyle, żeby się zapylać. * Rośliny poruszają się. Np. jak wieje wiatr. * Sosny znoszą szyszki. * Wszystkie grzyby są jadalne, ale niektóre tylko jeden raz. * Z sosny wyrabia się meble na opał. Bezkręgowce * Dżdżownica jest spiczasta, bo gdyby była prostokątna, to by się bardzo męczyła przy wchodzeniu w ziemię. * Glista składa się z otworu gębowego i tylnej części ciała. * Małże zdobywają pokarm przez flirtowanie. * Meduza żyje w jelicie grubym człowieka, więc jest pożytecznym szkodnikiem. * Polipy zaliczają się do jamochłonów; najczęściej spotykamy je w morzu i w nosie. * Pszczoła gryzie tyłem, bo przód ma do zbierania miodu. * Stułbia rozmnaża się przez fikanie koziołków. * Stułbia składa się w 97% z wody, a reszta to ciało. * Ślimak ma jednocześnie płeć żeńską i męską, ale z tego nie korzysta. * Tasiemce rozmnażają się przez podniecanie. * U mrówki wyróżniamy nóżki, brzuszki, różki itd. * W skład tułowia motyla wchodzą plecy. * Wszelkie robaki poruszają się ruchem robaczkowym. Płazy * Gdy przyjrzymy się uważnie ogonowi żaby, to zauważymy, że ona całkiem go nie ma. * Kijanka różni się od żaby tym, że nie jest do niej podobna. * Korzenie żaby siegają aż do Egiptu. * Samiczkę od samca ropuchy odróżniamy po kolorze włosów pod pachą. * Żaba prowadzi tryb życia koczowniczy. * Żaba zimuje w ten sposób, że wskakuje do wody, rozciąga się na całą długość i zamarza. Gady * Aby nie narazić się żmiji, nie należy kopnąć ją w danym miejscu. * Jaszczurka rozmnaża się w nagrzanym miejscu przez słońce w dołku. * Kameleon ma oczy, które mogą kręcić głową dookoła. * Żółw musi być z wierzchu twardy, bo w środkowej części jest zupełnie miękki. Ryby * Dorsz jest to ryba wędzona. * Ryba jest przystosowana do życia w wodzie, bo ma ogon. * Ryby na wiosnę idą trzeć się w krzaki. * Ryby przyczyniły się też w pewnym stopniu do utrzymania higieny, bo ich chrzęstno-szkieletowy szkielet służy za grzebienie. * Temat lekcji: oglądanie ryb wodnych. Ssaki * Goryl jest bardzo nieprzystojny z budowy zewnętrznej. * Jeż i jaskółka to zwierzęta, które pomagają rolnikowi w zjadaniu robaków. * Kangury maja na brzuchu kieszeń, gdzie chowają się na wypadek niebezpieczeństwa. * Kangurzyca nosi dziecko w torebce. * Koty rozmnażają się jak ludzie, ale jest różnica - ich potomstwo rodzi się ślepe. * Królik jest pożyteczny, gdyż używa się go w przemyśle włókienniczym i garbarskim. * Królik jest tak oddany swym małym, że wyrywa sobie kłaki sierści z brzucha, żeby wyścielić im gniazdo. Któryż ojciec rodziny zdobyłby się na to? * Małpa od człowieka różni się tym, że klatka piersiowa zwisa jej na brzuchu. * Najczęściej spotykanym ssakiem górskim jest góral. * Niedźwiedź staje na tylnych łapach i rzuca nimi we wrogów. * Poznać, że koń jest chory, po tym, że traci swą naturalną wesołość i jest zamyślony. * Słoń różni się od żyrafy szyją. * Ssaki i człowiek posiadają głowę, tułów i w pewnym sensie ogon. * Ssaki różnią się od ptaków jeszcze przed urodzeniem. * Szczur jest bardzo inteligentny, bo nie lubi zjadać trutki. * Szympansy mają ogon, który jest przystosowany do skakania po gałęziach. * Wielbłądy wędrują przez pustynie w karnawałach. * Wiewiórka żywi się orzechami bardzo twardymi, bo gdyby nie jadła twardego pożywienia, to by jej zarosła paszcza. * Zając ma cztery nogi. Tylne ma dłuższe, a przednie krótsze i gdy leci to skacze. Ptaki * Dopiero na ostatniej wycieczce nauczyłem się rozróżniać wronę i gawrona od siebie. * Ja nie wierzyłem w bociany, ale one są naprawdę, co widziałem w locie. * Jaskółka jest zwierzęciem, tylko że w powietrzu. * Kogut różni się od kury tym, że ma ostrogi, jest bardziej spadzisty, pieje i nie znosi jaj. * Obserwując gatunek ptaka po odbytym locie, nie obserwujemy, ażeby ten kręgowiec sapał. * Pawie pióra wytwarza paw. * Pingwiny nie mogą latać, bo nie mają śmigieł. * Ptaki latające mają mocno usztywnione łydki w ogonie. * Ptaków nie należy potępiać. * W odróżnieniu od innych zwierząt, ptaki mają nakrapiane jaja. cos o zwierzetach [LINK] blocked odpowiedział(a) o 19:57 Bo Sierotka ma Rysia (z klanu). Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub
Psy komunikują się z ludźmi i między sobą za pomocą swoich ciał. Sposób, w jaki ustawiają uszy, ogon i łapy jest równie ważny, jak to, jak nimi poruszają. Dlatego też istotne jest, aby dowiedzieć się więcej na temat ogona swojego psa, aby zrozumieć, co zwierzak próbuje nam zakomunikować. Z reguły pies macha ogonem, gdy jest
Skąd się bierze machanie ogonem u psa?Naukowcy są zdania, że machanie ogonem wcale nie oznacza pozytywnego nastawienia do człowieka. Co ciekawe, merdanie ogonem jest swego rodzaju wewnętrznym konfliktem – pies w tym samym czasie odczuwa dwa sprzeczne uczucia. Specjaliści od psów uważają, że odruch merdania pochodzi z wczesnego dzieciństwa psa. Gdy pies będąc szczeniakiem ssie mleko matki, musi walczyć o pokarm. Chcąc dostać się do pokarmu przeciska się pośród swojego rodzeństwa i odczuwając niewygodę zaczyna „zamiatać” ogonkiem, zupełnie jakby chciał się oddzielić od reszty. Nie każde merdanie i machanie ogonem oznacza radośćW opinii wielu posiadaczy psów machanie, a w szczególnie merdanie oznacza, że zwierzę jest zadowolone i ma przyjazne zamiary. Nic bardziej mylnego. Interpretacja machania ogonem jest bardziej skomplikowana. Chcąc umieć odgadnąć psie zachowanie, trzeba również wziąć pod uwagę inne sygnały, jakie wysyła pies w naszą merdaniu nierówneOtóż okazuje się, że zwykłe merdanie ogonem można interpretować na kilka sposobów. Badania wskazują, że merdanie ogonem w prawą stronę oznacza szczęście i zadowolenie, a w lewo – strach i zdenerwowanie. Powszechnie przyjęło się jednak, że rytmiczny ruch ogonem oznacza radość psa, który cieszy się na nasz widok, spacer czy zabawę ze swoim właścicielem. Szybkie ruchy opuszczonym ogonem oznaczają uległość zwierzęcia – im psy są bardziej uległe, tym ogon znajduje się coraz niżej, a ruchy ogonem stają się szybsze. Merdanie oznacza również respekt z jego strony, jako że stoimy wyżej w hierarchii i jesteśmy więksi od psa. Zachowanie to jednak zależy od rasy i charakteru psa. Warto zachować ostrożność w stosunku do psa, którego ogon jest uniesiony i merda nim znacznie wolniej. Z pewnością jest to osobnik o dominujących charakterze. Z drugiej strony merdanie jest oznaką lęku – szczególnie w kontaktach psa z innymi osobnikami gatunku. Ciekawi jesteśmy, czy Wy potraficie określić, co oznacza machanie ogonem waszych pupili. Podzielcie się z nami swoimi opiniami.
Pies obwąchuje inne psy pod ogonemPotrzebujesz porady związanej z wychowaniem Twojego psa lub masz jakieś pytanie?Napisz do mnie: natalia.animale@gmail.comIn
Wiewiórki krzyczą, gdy są bardzo przestraszone. Wiewiórki naziemne emitują krzyk, który jest tak wysoki, że ludzie go nie słyszą, ostrzegając inne wiewiórki niebezpieczeństwa. Cztery główne kategorie komunikacji wiewiórki to zagnieżdżanie, kojarzenie, agresja i wywoływanie ostrzeżeń. Wiewiórki dziecięce dzwonią do swoich matek, używając dźwięków przypominających małe kichnięcia. Młode wiewiórki używają wysokiego krzyku, gdy czują się zagrożone, aby ostrzec matki. Kiedy wiewiórka jest świadoma niebezpieczeństwa, macha ogonem. Jeśli źródło zagrożenia nadal się zbliża, wiewiórki wypuszczają ostrzeżenia do innych wiewiórek. Używają również dźwięków do rozmowy.
106 views, 3 likes, 0 loves, 0 comments, 0 shares, Facebook Watch Videos from Piór_landia: Samiec (TULEK) wydaje wysokie metaliczne dźwięki, energicznie macha ogonem i gorliwie zachęca samicę do
Uwaga! Ten artykuł może zawierać spoilery. Jeżeli nie chcesz sobie psuć radości z czytania, zawróć stąd jak najszybciej. Nazwa tego hasła odnosi się do więcej niż jednego pojęcia. Zobacz także inne znaczenia wyrażenia Olcha. “ Dlaczego wszystkie koty nie mogą być po prostu przyjaciółmi? To, że mieszkamy w różnych miejscach, nie oznacza, że musimy walczyć. ” —Olcha do Czystego Nieba, "Pierwsza bitwa", strona 46 (angielskie wydanie, tłumaczenie nieoficjalne) Olcha (ang. Alder) - starożytna wojowniczka Klanu Nieba, wcześniej w Obozie Czystego Nieba pod przywództwem Niebiańskiej Gwiazdy w Lesie. Opis Olcha to smukła[2], nakrapiana[7], szaro-brązowo-biała kotka[8] z krótkim, puszystym futrem[9]. Historia Urodziła się jako kociak Mglistej ze swoim bratem, Brzozą, ale jej matka została zabita przez Czyste Niebo. Ten postanowił zabrać kociaki do swojego obozu, gdzie zostały adoptowane i wychowane przez Płatka. Olcha zachorowała na tajemniczą chorobę i została szybko uleczona przez Płonącą Gwiazdę, ale za to straciła przybraną matkę. Nadal pomagała przy obowiązkach obozowych i była doskonałym przykładem lojalnego kota urodzonego spoza Obozu i Klanu. Brała też udział w ataku Klanu Wiatru na Klan Nieba. Fabuła Świt Klanów Wzrastający grzmot Olcha, wraz ze swoim bratem, Brzozą, to kocięta włóczęgi, Mglistej. Piorun znajduje bezimienne rodzeństwo w ich legowisku, będąc właśnie świadkiem, jak Czyste Niebo zabija ich matkę, Mglistą. Wzywa ojca, który klnie na siebie, gdy zdaje sobie sprawę, że właśnie osierocił dwójkę kociąt. Oboje wyciągają je z posłania, a Piorun zasłania widok na ciało Mglistej, nie chcąc, by jej dzieci to zobaczyły. Czyste Niebo sugeruje, że zabiją je, ponieważ jest to najlepsza rzecz do zrobienia, ale Piorun i Płatek zaprzeczają, kotka oświadcza, że się nimi zaopiekuje. Czyste Niebo jest zszokowany, ponieważ Płatek nienawidzi Mglistej, ale kotka odpowiada, że wie, jak to jest być bezbronną bez matki i nie posiadania nikogo do pomocy. Piorun postanawia pomóc jej w adopcji i ta przechodzi nad kociętami, mrucząc, że wkrótce znajdą się w ciepłym legowisku. Podnosi Olchę, a Piorun Brzozę. Ten się zastanawia, czy jego ojciec naprawdę zabiłby kocięta, gdyby Płatek się nie zaopiekowała bezimiennymi kociakami. Na wrzosowisku Wietrzny Biegacz i Janowcowe Futro informują Skrzydło Szare i jego koty, że Czyste Niebo rozszerza swoje terytorium. Ujawniają, co stało się z Mglistą i przeszukali jej legowisko, ale nie mogli znaleźć jej kociąt, a dwójka kotów uważają, że zabił je tamten przywódca. Kiedy znaleziono umierającą Trzmiel, Czyste Niebo się ujawnia. Wietrzny Biegacz żąda wiedzy, czy je zabił, lecz ten odpowiada, że Płatek się nimi zaopiekowała. Piorun niesie wiewiórkę dla Płatka i rodzeństwa. Kotka mu dziękuje, a kocur ma nadzieję, że wyrosną na zdrowe koty. Pyta, jak Płatek je nazwała, a ta odpowiada, że nazywają się Brzozą i Olchą. Ten twierdzi, że to są dobre imiona. Płatek przeżuwa część wiewiórki i zaczyna namawiać przybrane kociaki, żeby jej trochę zjadły. Olcha zaczyna czołgać się do brzucha kotki po mleko, lecz kotka odrzeka, że muszą zacząć jeść zwierzynę, ponieważ są starsi. Kotka piszczy, że teraz duzi i wraca do skubania wiewiórczej papki. Pierwsza bitwa Kiedy Opadające Pióro kłóci się z Czystym Niebem, przywódca przywołuje Olchę i Brzozą, zauważając, że są to kociaki, a w przyszłości będzie ich więcej. Później zwołuje spotkanie, Płatek idzie do niego, a rodzeństwo spoglądają za nią z błyszczącymi oczami. Matka każe jej zostać na miejscu i upewnić się, że brat jest z nią. Gdy kotka podchodzi, by go powitać, Czyste Niebo ledwo ją słyszy, gdy uważnie obserwuje Brzozę i Olchę będących w cisie i zauważono, że Płatek przyjęła ich po tym, jak sam zabił ich matkę, Mglistą. Podczas spotkania, kocur zauważa, że Olcha ciągnie ogon Brzozy zębami, próbując wciągnąć go z powrotem pod cis. Kiedy Szybka Woda wspomina o możliwości wojny z Skrzydłem Szarym, Czyste Niebo zaprzecza byciu mordercą Trzmiela i macha ogonem w kierunku rodzeństwa, mówiąc, że ratuje koty. Kiedy idą na trening bojowy, Broza pyta, czy mogliby popatrzeć z Olchą szarpiącą go za ogon, a przywódca pozwala im, odsuwając się na bok, gdy dwa kociaki pędzą do przodu i zatrzymują się obok przybranej matki. Gdy sesja treningowa trwa, patrzą, jak Pokrzywa leci na nich, a Płatek nakazuje im ruszyć, sprawiając, że oboje wrzeszczą i rozpraszają się jak myszy, zanim tamten upadnie na ziemię obok nich. Kiedy Czyste Niebo zabiera Brzozę i Olchę na szkolenie myśliwskie, mówi koteczce, żeby się pospieszyła. Ta ściga się za Brzozą, na wpół biegnąc, na wpół się ślizgając, i zauważono, że jest tylko wielkości małego królika, co sprawia, że przywódca myśli, że w końcu będzie musiała dorosnąć. Idzie dalej i mówi się, że Płatek błagała go, aby nie zabierał ich na trening, lecz ten i tak to zrobił. Olcha następnie wzywa brata, aby jej pomógł, co skłoniło Czyste Niebo do odwrócenia się, tylko po to, aby zauważyć, że koteczka zniknęła. Brzoza pochyla się do rowu, wyciągając siostrę za kark i puszczając. Pyta, czy wszystko z nią w porządku, a ta wstaje się na łapy, potrząsa futrem i potwierdza. Chwilę później obaj wyskakują z kępy paproci i wspinają się po zboczu z futrem płasko przylegającymi do ciała i położonymi po sobie uszami. Olcha zatrzymuje się długość ogona za bratem i narzeka, że nie mogą biec szybciej. Przywódca otacza je, gdy łapią oddech i każe Brzozie zaczekać, zachęcając koteczkę do zapytania, czy będzie sama. Ten odpowiada, że tak, zbliżając pysk blisko jej, sprawiając, że ta odskakuje z zaskoczenia i dodaje, że pójdzie z nim, ponieważ bawią się teraz w chowanego. Olcha kwestionuje jego wybór, a ten uważa, że to się przyda w przyszłości. Olcha pyta, czy mają się ukryć, gdy brat będzie czekał, a Czyste Niebo to potwierdza, nazywając ją inteligentnym kociakiem. Następnie mówi jej, aby znalazła miejsce, w którym Broza nigdy nie pomyślałby, żeby tam poszukać, a ta pyta, czy ma jakieś pomysły. Kocur każe jej się uciszyć i zwolnić, żeby miała trochę energii na następną część sesji. Kiedy szukają miejsca, Olcha dogania go i narzeka, że nie ma gdzie się schować i że powinni byli zatrzymać się w paprociach. Przywódca informuje ją, aby kucnęła za drzewem w taki sposób, że kiedy brat tu przyjdzie, miała miejsce, by go zaatakować. Zdezorientowana koteczka, kwestionuje jego rozkaz, myśląc, że bawią się w chowanego, ale kocur odrzeka, że trenują i kto by pomyślał, że będzie się z nim kłócić. Olcha odmawia, ponieważ nie ostrzegł Brzozy, a ten uzasadnia, że musi się nauczyć. Ta dodaje, że to niesprawiedliwe, ponieważ nie byłby gotowy i czułby się źle. Czyste Niebo podziwia jej odwagę, ale wierzy, że musi dorosnąć i odpowiada, że chociaż instynkt każe jej śledzić wroga, czasy się zmieniły, więc muszą wyrosnąć z tych instynktów. Olcha spogląda na swoje łapy, gdy przywódca kontynuuje, żeby wyprzedziła swoich wrogów, przez co koteczka pyta czy kiedykolwiek jakiś mieli. Czyste Niebo wyjaśnia, że każdy kot, który chciał ukraść zdobycz z ich terytorium, jest wrogiem i sugeruje jej, aby wytarzała się w błocie. Olcha pyta dlaczego, a ten odpowiada, że to ukryje jej zapach. Koteczka marszczy nos i narzeka, że błotnista kąpiel pachnie gnijącymi liśćmi, ale przywódca każe jej się wytarzać. Olcha przewraca się na plecy i przekręca na bok. Kiedy kończy, skarży się, jak pachnie, ale kocur wskazuje, że zamaskowała swój zapach i sugeruje jej wybranie drzewa, za którym ma się schować. Dodaje, żeby się pospieszyła, a jej futro jeży się wzdłuż kręgosłupa i niespokojnie podchodzi do następnego pnia, nagle się skręcając, by dotknąć nosem swego boku. Czyste Niebo każe jej się ukryć, ale ta narzeka, że jej futro wydaje się dziwne, a kocur każe jej przykucnąć w szczelinie między dwoma korzeniami i pozostać nisko, aby Brzoza jej nie wypatrzył. Mimo to wciąż narzeka, że czuje się źle, ponieważ myślała, że bawią się w chowanego, ale teraz chce, zaatakowała brata. Przywódca odpowiada, że chce zobaczyć, czy może go zaskoczyć, a koteczka odpowiada, że mogłaby to zrobić bez zapachu gnijących liści. Przyciska brzuch do podłoża, a ten argumentuje, że zapach zgnilizny może być najlepszą bronią, jaką by miała, gdyby Brzoza był prawdziwym wrogiem, ale Olcha zwraca uwagę, że tak nie jest i siada. Pyta, dlaczego wszyscy nie mogą się dogadać, bo mimo zamieszkania w różnych miejscach, nie muszą walczyć. Czyste Niebo macha łapą, chowając pazury, zanim uderza ją w ucho, ale Olcha chwieje się przed ciosem, potykając się o korzeń. Ten twierdzi, że próbował pomóc jej wygrać, gdyby kiedykolwiek wdała się w bójkę, a koteczka wstaje na łapy, cofając się. Przywódca beszta ją za to, że jest przestraszona, a ta zastyga jak królik, kiedy sam ląduje przed nią, wpatrując się w nią i koteczka drży, gdy dotyka pyskiem jej głowy. W okolicy rozbrzmiewa szczekanie psa, a Olcha skacze pod niego, wskazując, że Brzoza jest tam sam. Odbiega od niego, a kocur nadąża za nią, dopóki jej nie wyprzedzi, a Olcha piszczy, żeby uratował brata. Przerażona, krzyczy, że pies go zabije i dodaje, że Czyste Niebo musiałby go uratować. Nagle pojawia się Płatek, a koteczka wyje jej imię. Później matka wzywa dwójkę kociąt, które kulą się w zagięciu najniższej gałęzi, ściśnięte razem jak pisklęta. Przywódca informuje ich, że mogą bezpiecznie zejść, a Olcha się pochyla, drżąc, gdy dociera do ziemi. Przybrana matka liże ją szorstko, a ta otrzepuje swoje futro, drżąc, gdy błoto spada na podłoże i stwierdza, że ma już dość treningu. Płatek zgadza się i postanawia zabrać ich do domu, prowadząc ich w dół zbocza. Olcha zbliża się do kotki i wyjaśnia, w jaki sposób mieli nauczyć się atakować inne koty. Ta zwalnia, aby zlizać trochę błota ze futra adoptowanej córki, a ta kontynuuje, że Czyste Niebo chciał, żeby wyskoczyła na Brzozę, kiedy przyszedł ich szukać. Po odwiedzinach Krzyku Kawki i Pioruna, przywódca zastanawia się nad śmiercią Mglistej, wspominając, że byłby dla niej łagodniejszy, gdyby wiedział, że tylko chroniła swoje dzieci. Następnie woła do Płatka, która siedzi w pobliżu cisu z kociakami. Po spotkaniu z Kocurkiem, rodzeństwo wita przywódcę, gdy wraca, a ich oczy błyszczą radośnie. Pytają, czy mogliby potrenować, omijając go. Kiedy Piorun i Piorunowy Ogon przybywają, aby szukać Żółwiego Ogona i jej kociąt, Czyste Niebo myśli o Olsze i Brzozie czekających na niego w zagłębieniu oraz o tym, jak będą do niego biegnąć, gdy dotrze na miejsce, a także o tym, jak chcieli z nim być. Podczas spotkania przy czterech dębach, Płatek argumentuje, że Krzyk Kawki został zabrany, ponieważ nie mogła zostawić go samego z jej kociakami. Płonąca gwiazda Kiedy Wysoki Cień odkrywa chorego ptaka, wkrótce pojawia się Czyste Niebo, a za nim Płatek z adoptowanym rodzeństwem. Piorun zaczyna wyjaśniać, co się z nim stało, ale urywa, gdy kociaki rzucają się do przodu i zaciekawione przyglądają się martwemu ptakowi. Mówi im, żeby tego nie robili i odpycha ich delikatną łapą, każąc się cofnąć. Po tym, jak Brzozie wciąż udaje się obwąchiwać ptaka, Czyste Niebo kiwa im głową, nakazując im, by teraz wracały. Piorun zauważa, że w oczach ojca widać troskę o rodzeństwo, które nawet nie jest jego. Te podchodzą do Płatka, która zbiera je blisko ogonem i czule oblizuje ich uszy. Po tym, jak przywódcy rozmawiała trochę więcej o Płonącej Gwieździe, Czyste Niebo mówi ich przybranej matce, aby zabrała Brzozę i Olchę z powrotem do obozu, a ta się odwraca, prowadząc kocięta z powrotem w zarośla. Później, gdy Wróble Futro jest w Obozie Czystego Nieba, Brzoza próbuje zapewnić jej wygodę i wspomina, że razem z Olchą lubią mieć innego młodego kota w obozie. Później, gdy Czyste Niebo wraca do swojego obozu po zgromadzeniu, Płatek, który została, aby opiekować się kociakami, spieszy się na spotkanie z nim i spanikowana mówi, że coś jest nie tak z Olchą. Pędzą do jej legowiska, które kotka z nimi dzieli i widzi tylko koteczkę leżącą wygodnie wśród mchu, z Brzozą siedzącym obok niej i głaszczącym łapą jej ogon. Gdy Płatek zauważa, że Olcha nie skupia się na niej i stwierdza, że coś jest nie tak, Jednooki mówi, że powiedział o tym Czystemu Niebu, a kotka nagle się przesuwa, by stanąć przed rodzeństwem, ostrzegając je, aby pozostały w swoim posłaniu. Kiedy Czyste Niebo wraca do swojego obozu, aby odzyskać przywództwo po śmierci Jednookiego, na polanie widzi Płatka, Brzozę i Olchę leżących w prowizorycznym gnieździe u stóp starszego krzewu. Cała trójka wykazuje oznaki choroby objawiające się wzdęciem brzucha, owrzodzeń na skórze i piany wokół szczęki. Płatek jęczy, gdy ledwo się wysila, by lizać i pocieszać kociaki, a kiedy kocur jest zdezorientowany tym, co tam robią, Żołędziowe Futro wyjaśnia, że Jednooki kazał im odejść i im nie pomógł. Kontynuuje, że twierdził, że powinni zostawić chore koty na śmierć, ponieważ nie są już pożyteczne. Dodaje, że dopiero dzisiaj do nich dotarła oraz przyniosła im wodę i jedzenie, ale boi się, że jest już za późno. Obłoczna Plama mówi, że może jeszcze nie i biegnie do trójki, wyjaśniając, że Wysoki Cień i Skrzydło Szare poszli po Płonącą Gwiazdę. Niestety Płatek umiera, a Żołędziowe Futro miauczy, że kiedy przynieśli jej jedzenie, wzięła tylko jeden kęs, a resztę dała kociętom. Czyste Niebo zauważa, że choć Brzoza i Olcha nie byli nawet jej, kotka była im oddana do samego końca. Po przykryciu ciała martwej kotki liśćmi, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się choroby, Żołędziowe Futro i Lód Trzaskający delikatnie wyciągają ciało z legowiska, starając się nie przeszkadzać kociakom. W międzyczasie Obłoczna Plama przeżuwa część wrotyczu i zaczyna wciskać jej sok do pysków kociąt. Młode koty są ledwo przytomne, ale ich języki ochoczo dotykają wilgoci, jakby były spragnione. Czyste Niebo czule troszczy się o kociaki, nie przejmując się ryzykiem infekcji i wita je jako swoje, obiecując, że wkrótce poczują się lepiej. Kiedy Brzoza pyta, gdzie jest Płatek, kocur kłamie, że wróciła do obozu i myśli, że są teraz zbyt słabi, aby znieść prawdę. Decyduje, że powie im, kiedy będą silniejsi, a brat przyciska się do siostry. Czyste Niebo pyta, czy powinni przenieść kociaki z powrotem do obozu, ale Obłoczna Plama nie zgadza się; nadal nie radzą sobie dobrze i potrzebują Płonącej Gwiazdy. Wskazuje również, że najlepiej jest trzymać je z dala id innych, którzy nadal są zdrowi, a ten się zgadza, pozostawiając Obłoczną Plamę z rodzeństwem i kulejąc przez polanę do miejsca, gdzie Lód Trzaskający i Żołędziowe futro kopią grób. Kiedy kończą grzebać Płatka, Obłoczna Plama oferuje pozostanie z kociakami, aż nie dostanie Płonącej Gwiazdy, ponieważ będzie musiał się upewnić, że im to pomoże. Kiedy Wysoki Cień przybywa do obozu ze wspomnianym ziołem, Czyste Niebo mówi jej, że kociaki są bardzo chore i że są z tamtym kocurem. Przybyszka pyta, gdzie są, stwierdzając, że musi je zobaczyć, a przywódca pozwala i kuleje w kierunku małej polanki, na której leżą Brzoza i Olcha. Kiedy Wysoki Cień prosi go o pośpiech, ten wskazuje ogonem w kierunku, w którym znajdują się kociaki. Podział lasu Olcha jest po raz pierwszy widziana, jak wygląda z niskiego, rozrośniętego cisa wraz ze swoim bratem i zauważono, że Płatek zrobiła legowisko po tym, jak je adoptowała. Czyste Niebo pamięta, jak kotka zmarła, a także w jaki sposób dwójka kociąt prawie by umarła, gdyby nie Płonąca Gwiazda. Olcha i Brzoza pędzą na spotkanie z Szybką Wodą, a kocurek pyta, czy ta mysz jest dla nich. Olcha pochyla głowę i mówi, że jeśli powie im, gdzie ją znalazła, mogą pójść i złapać własną. Przywódca zauważa, że kociaki są prawie dorosłe i zawsze chętne do polowania; jest dumny, jakimi kotami się stały i zadowolony, że pozwolił Płatkowi je zabrać. Szybka Woda mówi im, żeby nie byli głupi i pozwala im podzielić się myszą, a te mrugają do niej z wdzięcznością. Po rozmowie Czystego Nieba z Różowymi Oczami, Olcha podnosi wzrok znad posiłku i oblizując usta, spoglądają figlarnie na ogon starego kocura. Rzuca się i chwyta ją, przewracając się na plecy. Mruczy i bije ją w zabawie ogon tylnymi nogami, ale Różowe Oczy ze złością każe jej pogonić własny ogon. Olcha zamiera z łapami w powietrzu i mówi, że nie jest psem, ale stary kocur odpowiada, że jego ogon nie jest zwierzyną. W tym momencie patrol wkracza do obozu ze skromną ilością zdobyczy, przywódca czuje się zaniepokojony i zauważa, że rodzeństwo gapi się łakomie na szpaka Żołędziowego Futra. Później kociaki są widoczne, uderzając czubek ogona Żołędziowego Futra, kiedy ta leży i od czasu do czasu unosi go powietrze, aby jeno z rodzeństwa po niego podskoczyło, a te mruczą głośno. Czyste Niebo zastanawia się, gdzie są kocięta Trojeści i pamięta, jakie wydawały się słabe, kiedy przybyły, że dał im legowiska Olchy i Brzozy, a te szczęśliwie utworzyły nowe posłanie pod jeżynami. Kiedy Oset prosi o polowanie z patrolem Czystego Nieba, przywódca mówi mu, że może poćwiczyć niektóre ruchy w obozie i widzi, że Brzoza i Olcha są wyraźnie znudzeni, ponieważ Żołędziowe Futro teraz śpi. Prosi młode koty, aby nauczyły Osta i Koniczynę niektórych ruchów bojowych, a koteczka podbiega do niego, mówiąc, że byłoby wspaniale. Oset chce natychmiast zacząć sesję, a Olcha się zgadza. Jest później widziana, jak razem z bratem trenuje Osta i Koniczynę. Okrążają polanę, chlupocząc delikatnie łapami po błotnistej ziemi, a "uczniowie" kucają pośrodku. Olcha każe temu pierwszemu trzymać ogon w dole. Kiedy Koniczyna próbuje skoczyć z niskiego przysiadu, zręcznie ląduje przy drugiej próbie i pyta Olchę, czy jest lepiej. Ta stwierdza, że jest znacznie lepiej. Sowie Oczy uważa, że Olcha z Brzozą powinni nauczyć ich, jak podchodzić, a nie skakać, ale ta spogląda na niego i mówi, że Czyste Niebo poprosił ich o trenowanie kociąt, nie Sowich Oczu, a Brat dołącza do siostry i zgadza się z nią. Kiedy Piorun idzie porozmawiać z ojcem o patrolach, Czyste Niebo mówi mu, żeby zaopiekował się kociętami, ale Piorun twierdzi, że rodzeństwo z Sowimi Oczami się nimi opiekują. Olcha i Brzoza są później widziani pytając Piorunowego Ogona i Żołędziowe Futro o życie na wrzosowisku. Kotka z szeroko otwartymi oczami pyta, czy naprawdę polowali w tunelach dla królików, a ten pierwszy odpowiada, że wolał polować na powierzchni, chociaż Żołędziowe Futro bardziej lubiła schronienie w tunelach. Kiedy kilka kotów spiera się o mniejszą liczbę patroli myśliwskich, Liść mówi, że powinno być ich więcej, ponieważ karmią koty, które nie mogą polować dla siebie, i patrzy na Brzozę i Olchę, kiedy to mówi. Później, gdy Piorun obserwuje Różowe Oczy po tym, jak przybyli do wąwozu, zauważa, że stary kocur najwyraźniej czuje się swobodnie w swoim nowym domu i trudno uwierzyć, że to ten sam kot, który skarcił rodzeństwo za zabawę jego ogonem. Kiedy Piorun przybywa do Obozu Czystego Nieba, aby przynieść mu wiadomość o Cichym Deszczu, Olcha i Brzoza skaczą z legowiska pod jeżynami. Zanim porozmawia z ojcem, kilka kotów przywódcy pyta o tych, którzy poszli za Piorunem, a kiedy Piorunowy Ogon mówi im, że Różowe Oczy jest szczęśliwy w swoim nowym domu, Olcha mamrocze, że był szczęśliwy również w Obozie Czystego Nieba. Kiedy przywódca wraca do swojego obozu po śmierci Cichego Deszczu - jego matki, przypomina sobie, jak Olcha i Brzoza przynieśli mu dwa norniki, które złapali w pobliżu Wężowych Skał. Gdy kocur dał jednego Gwiezdnemu Kwiatu, Olcha mruknęła, że kiedy jego partnerka zniknęła, koty w obozie myślały, że znowu odeszła. Ścieżka gwiazd Kiedy Czyste Niebo wpada do obozu po porwaniu Gwiezdnego Kwiata, Cierń i Olcha kręcą się dookoła, kiedy się do niego wchodzi. Jego koty patrzą na niego wrogo, a sam kłóci się z Szybką Wodą o kłamstwo, twierdząc, że została porwana, ale Olcha wciąż patrzy zmrużonymi oczami. Szybka Woda mówi, że wszyscy byli z tej samej grupy włóczęgów, a Gwiezdny Kwiat zna ich wszystkich; Olcha mruga do Czystego Nieba, pytając, jak duża jest grupa, ale ten odpowiada, że nie wie. Po tym, jak kocur jest zalewany przez pytania swoich kotów, Żołędziowe Futro mówi mu, że pójdzie z nim, ale Brzoza twierdzi, że Gwizdny Kwiat poszła z włóczęgami z własnej woli. Jednak Żołędziowe Futro odpowiada, że kotka nosi kocięta Czystego Nieba, które są częścią grupy, a Olcha spogląda na swojego brata ze zjeżonym futrem. Mruga do niego i pyta, czy nie pamięta, jak grupa ich chroniła, gdy zmarła ich matka, a Czyste Niebo czuje się winna zabicia Mglistej, kiedy tylko walczyła o ochronę kociaków. Przypomina sobie, jak Płatek ich zaadoptowała i wychowała jako własne, a Brzoza przytakuje, zgadzając się. Szybka Woda próbuje wskazać, że Gwiezdny Kwiat może być godna zaufania, a kiedy kilka kotów przewiduje, że kotka mogła upozorować własne porwanie, aby zebrać przywódców w jedno miejsce i zaatakować ich, Czyste Niebo mówi, że nie są bezradni i Olcha kiwa głową, zgadzając się że nie mogą pozwolić, aby włóczędzy ich przestraszyli. Wróble Futro ogłasza, że pójdzie z nim, aby przekonać innych przywódców, a nakrapiana kotka jest za nią, stwierdzając, że też pójdzie. Czyste Niebo kieruje się do wejścia do obozu i czuje ulgę, gdy widzi Wróble Futro, Żołędziowe Futro i Olchę za jego plecami. W Obozie Pioruna, Sowie Oczy wpada do środka i ogłasza, że nadejdzie Czyste Niebo z Żołędziowym Futrem, Wróblim Futrem i Olchą. Piorun prosi o więcej szczegółów i wkrótce łapy wkrótce idzie w dół zbocza. Czyste Niebo spieszy się, a trójka kotek pędzi za nim, patrząc poważnie. Kocur wyjaśnia sytuację z Gwiezdnym Kwiatem i jak jej kociaki zaraz powitają świat zewnętrzny; Trojeść biegnie po polanie i pyta, co się dzieje, a jej oczy błyszczą ze zmartwienia na widok czwórki przybyszów. Po rozmowie z Czystym Niebem i Piorunem, syn decyduje się nie pomagać ojcu, a Olcha zachęcająco miauczy, że Wysoki Cień może pomóc. Przywódca biegnie przez tunel janowca, a trójka kotek pędzi za nim. Później, gdy Czyste Niebo udaje się do doliny Czterech Drzew, aby spotkać się ze Cięciem i innymi przywódcami, myśli o tym, jak przygotował swoje koty i że Brzoza z Olchą zostali przydzieleni do przemierzania lasu w poszukiwaniu intruzów. Później, w obozie, Czyste Niebo przynosi Gwiezdnemu Kwiatu królika, ale ta odrzuca go i mówi, że powinien upewnić się, że Brzoza i Olcha też trochę dostaną, ponieważ wie, że królik jest ich ulubioną zwierzyną. Kiedy zwołane jest spotkanie w sprawie zbuntowanych kotów żyjących teraz w Obozach, Czyste Niebo mówi, że przyjął włóczęgów i że Cierń, Pokrzywa, Brzoza i Olcha są tak samo lojalni jak każdy inny urodzony w obozie kot. Jednak kiedy inny mówią mu, że Czerwony był jednym z włóczęgów Cięcia, wraca myślami do kocura w obozie i czuje się zaniepokojony, zanim przypomina sobie swoje własne słowa o lojalności Ciernia, Pokrzywy, Brzozy i Olchy. Po spotkaniu, kocur obserwuje swoje koty w obozie i widzi Szybką Wodę z kawałkiem lodu w zębach, gdy mija Brzozę i Olchę, a ci dzielą się językami na dole krótkiego zejścia prowadzącego do legowiska przywódcy. Superedycje Wizja Lotu Ćmy Podczas pogrzebu Micah'a, Olcha patrzy ponuro na jego ciało. Później, kiedy Lot Ćmy i Nakrapiane Futro udają się do Klanu Nieba, aby zdobyć korę dla chorej Łupki, Pokrzywa pyta, dokąd idą, a rodzeństwo otacza go, ze zmrużonymi agresywnie oczami. Ta pierwsza broni się, że bierze korę, a nie zdobycz, ale Olcha unosi wargę, pytając, czy nikt nie może pomóc Klanowi Nieba, ale Klan Nieba już musi? Oba koty z Klanu Wiatru próbują z nimi rozmawiać, ale kotka podchodzi bliżej i mówi, że muszą iść z nimi do obozu. Dodaje, że nie będą próbowali uciekać, ponieważ Czyste Niebo wyśle tylko większy patrol, aby ich sprowadzić, i będą chcieli wiedzieć, co robią na terytorium jej klanu. Lot Ćmy protestuje, twierdząc, że jej pobratymiec jest chory i walczy z pokusą cięcia nosa nakrapianej kotki. Jednak razem z Nakrapianym Futrem kierują się w stronę obozu Klanu Nieba, a gdy Lot Ćmy idzie szybciej, Olcha warczy, że wydaje się, że się spieszy. Ta wraca do niej, mówiąc, że chce mieć to za sobą i wrócić do domu. Kiedy przybywają do obozu, Olcha mówi dwóm kotom Klanu Wiatru, że Czyste Niebo jest w swojej jaskini i wskazuje nosem przez polanę. Mówi Lotowi Ćmy, że Nakrapiane Futro może poczekać na zewnątrz i kieruje ją w górę krótkiego, stromego zbocza i między drzewami. Woła do przywódcy, a kiedy Gwiezdny Kwiat, który również przychodzi, pyta, co tu robi Lot Ćmy; Olcha wyjaśnia, że znaleźli ją na swoim terytorium z pobratymcem. Czyste Niebo mówi Lotowi Ćmy, że pozostanie w Klanie Nieba, dopóki Wietrzny Biegacz nie przyjdzie po nią, a ta wyczuwa zapach Olchy i Czerwonego Pazura tuż za nią. Kiedy Lot Ćmy z Nakrapianym Futrem rozmawiają w obozie Klanu Nieba, ten drugi pyta ją, jak uciekną i kieruje pysk w kierunku Olchy, która siedzi nieruchomo, kilka długości ogona od wejścia. Po dalszej dyskusji, kocur patrzy na nakrapianą kotkę, która wciąż się nie poruszyła, i zastanawia się, czy koty Klanu Nieba nie muszą jeść. Jednak Lot Ćmy odpowiada, że gdyby tamta odeszła, inny kot zająłby jej miejsce. Ten mówi, że muszą uciec i porozmawiać z Wietrznym Biegaczem, aby wyjaśnić gniew Czystego Nieba i sugeruje odwrócenie uwagi Olchy, gdy będzie biegnąć. Oferuje również, że Lot Ćmy może odwrócić uwagę nakrapianej kotki podczas biegu, ale przerywa mu odgłos kroków łap, gdy Żołędziowe Futro zbliża się do Olchy. Pochyla do niej głowę, a nakrapiana kotka kiwa jej w stronę jaskini. Żołędziowe Futro przechodzi, ale mówi kotom Klanu Wiatru, że nie może pomóc im uciec; patrzy na Olchę, oraz twierdzi że nie może zdradzić swoich pobratymców. Nakrapiana Futro mówi, że muszą tylko ominąć strażniczkę, a Lot Ćmy zgadza się, że może udawać, że jest chora, podczas gdy Żołędziowe Futro przywoła Olchę, więc Nakrapiane Futro wyślizgnie się, gdy jej nie będzie, ale kotka Klanu Nieba zaprzecza i protestuje, że Olcha zauważy, że Lot ćmy jest zdrowa, a jej pobratymiec zniknął. Zanim jednak będzie mogła kontynuować swoje spekulacje, kotka klanu Wiatru przerywa, że Olcha pomyśli, że oszukała Żołędziowe Futro, ale ta twierdzi, że Olcha wie, że Lot Ćmy ją wyszkoliła i będzie podejrzana. Ta sugeruje, że Żołędziowe Futro złapie innych medyków Klanów i wyjaśni, co robić, ale ścisza głos, gdy Olcha się odwraca, strzygąc uszami. Kotka Klanu Nieba truchcze obok Olchy i znika w dole zbocza. Niedługo potem, kiedy słychać wrzaski przedzierające się przez drzewa, nakrapiana kotka wskakuje do zagłębienia ze zjeżonym futrem. Podczas bitwy, Lot Ćmy widzi, jak Olcha kieruje się w stronę Wierzbowego Ogona i ostrzega ją. Ta obraca się i unosi łapy, gdy nakrapiana kotka uderza w nią. Wierzbowy Ogon przez chwilę się zatacza, ale zachowuje równowagę i wbija pazury w skórę Olchy oraz ze wściekłym sykiem drapie ją po brzuchu. Nowele Echo Piorunowej Gwiazdy Nie pojawia się w książce, ale jest wymieniona w spisie klanów. Życie Cienistej Gwiazdy Nie pojawia się w książce, ale jest wymieniona w spisie klanów. Ciekawostki Na swoim blogu, Kate wyjawiła, że nigdy nie zadecydowano kto jest ojcem Olchy i Brzozy, ale myśli, że może nim być któryś z włóczęgów Cięcia[10]. Galeria Bazy postaci Ta grafika może być używana poza Wojownicy Wiki (z wyjątkiem innych wikii) jedynie do przedstawienia wyglądu tej postaci, w niezmienionej formie, koniecznie za podaniem źródła. Więcej. Jako wojowniczka Przypisy ↑ 1,0 1,1 Wyjawione w "Echu Piorunowej Gwiazdy", spis klanów ↑ 2,0 2,1 Wyjawione w "Podziale lasu", strona 8 (angielskie wydanie) ↑ 3,0 3,1 Wyjawione we "Wzrastającym grzmocie", strona 289 (angielskie wydanie) ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 Wyjawione we "Wzrastającym grzmocie", strona 262 (angielskie wydanie) ↑ Wyjawione w "Ścieżce gwiazd", strony 305-306 (angielskie wydanie) ↑ Wyjawione w "Podziale lasu", strona 7 (angielskie wydanie) ↑ Wyjawione w "Podziale lasu", strona 10 (angielskie wydanie) ↑ Wyjawione w "Wizji Lotu Ćmy", spis klanów ↑ Wyjawione w "Pierwszej bitwie", strona 68 (angielskie wydanie) ↑ Wyjawione przez Kate na jej blogu
. dlaczego wiewiórka macha ogonem
