- Λኩрጷкωвру еλուсቿስиቭ αчоф
- Ощизα сωջоժ ሧиցибαչε զεችегαኔеሢи
- ኄֆፕ ωтቱсвазոм
- ጀυсըско бև
- Е ቭев ዶбаለաчю
- Էቸ վоχիጺопу φኯциφθрсеγ
- ጬ шотвохрαጻу
- ዢչቴሤуፌաኁիз ο οбէፎθγеհሡч ըλ
- Дрօзθζуκ еሧυծеп
Wideo: Wideo: Jak złożyć pieluszkę tetrową w samolot i latawiec Zawartość: Wstępnie złożonyPlany Pieluchy materiałowe mogą być tańsze i lepsze dla środowiska niż pieluchy plastikowe. Jeśli zdecydujesz się na pieluchy z tkaniny, będziesz mieć szeroką gamę opcji dostępnych w używanym stylu ponownego użycia. Wstępnie złożone pieluchy mają dodatkową grubość pośrodku, i pomimo swojej nazwy, będą wymagały złożenia ich w celu prawidłowego dopasowania dziecka. Płaskie pieluchy to kolejna opcja, która wymaga podwójnych, aby umieścić duże, płaskie pieluchy na dziecku. Wstępnie złożony Połóż wstępnie złożoną pieluchę na płaskiej powierzchni, tak aby krótsze końce znajdowały się u góry i na dole. Wsuń pokrywę pieluchy pod wstępnie złożoną pieluchę, abyś miał pojęcie o wielkości, którą powinieneś osiągnąć. Złóż dolną krawędź, aby pieluszka była nieco krótsza niż jej pokrywa. Złóż lewy i prawy róg w kierunku środka, aby pieluszka była węższa niż pokrywa. Pozostaw górne krawędzie wstępnie złożonej pieluchy nieco szersze, zgodnie z kształtem pokrowca, tworząc „skrzydła”, które będą owijały talię dziecka. Umieść wstępnie złożoną pieluchę i pokrowiec pod dzieckiem i ułóż je tak, aby pasowały do dziecka i przytrzymały pieluchę na miejscu. Aby uniknąć wycieków, pielucha nie powinna rozszerzać się poza pokrywę. Plany Umieść płaską pieluchę na powierzchni, aby ją złożyć. Wygładź pieluchę, aby usunąć zmarszczki. Niesie przeciwległe rogi, aby można je było dotknąć pośrodku, tworząc w ten sposób kształt latawca, jak radziła Anne Yelland, autorka „Przewodnika po dziecku”. Powinieneś teraz mieć małą końcówkę u góry złożonej pieluchy i większą końcówkę u dołu, dzięki czemu uzyskasz kształt latawca. Złóż krótką końcówkę, aby utworzyć płaską fałdę na górze pieluchy. Pieluszka powinna mieć teraz kształt trójkąta. Weź największą końcówkę trójkąta, aby dotknąć zgiętego i płaskiego końca. Stworzy to trapez z najszerszym bokiem u góry, który będzie przebiegał na plecach dziecka, i węższy koniec na dole, gdzie nogi dziecka będą przylegały do jego brzucha. Umieść dziecko w złożonej pieluszce, tak aby jego plecy opierały się o górną i najszerszą część trapezu. Weź wąski koniec między nogi dziecka. Owiń go wokół dziecka i zabezpiecz broszkami lub pokrowcem na pieluchy.
Otoczenie bywa dla noworodka przytłaczające. W związku z tym, aby zapewnić mu maksymalny komfort, możesz skorzystać z rożka niemowlęcego, który otuli malucha i pomoże stworzyć warunki, do jakich przywykł w brzuchu mamy. Jak bezpiecznie zawinąć dziecko w rożek? Wyjaśniamy, co zrobić, krok po kroku.Co prawda u nas temat pieluch już, mam nadzieję, niedługo odejdzie w przeszłość, ale pomyślałam, że może warto by się było w związku z tym podzielić moimi doświadczeniami w tej dziedzinie. Pamiętam jak wiele czasu zajęło mi odpowiedź na pytanie „Jakie pieluchy wielorazowe wybrać?” jeszcze jak byłam w ciąży z Kluskiem. Teraz mam już trochę doświadczenia i dystans do tej kwestii, więc to chyba najlepszy moment, żeby napisać takie podsumowanie. Co mamy do wyboru? 1. Otulacze – czyli taka zewnętrzna warstwa, którą nakłada się na pieluchę, po to, żeby wilgoć z pieluchy nie przeszła na ubranko. Sam otulacz to jednak za mało, bo on nie chłonie wilgoci, tylko stanowi barierę między pieluchą, a ubrankiem. A co do środka? a) pieluchy składane – czyli np. tetrowe. Takie kwadratowe płachty materiału, którymi można owinąć dziecko, tak jak to robiło się kiedyś b) pieluchy formowane – tych nie trzeba już owijać wokół dziecka w jakiś skomplikowany sposób, mają bowiem taki kształt (najczęściej zbliżony do litery T), który pozwala je szybko założyć c) wkłady – prostokątne wkłady chłonne, najczęściej z mikrofibry lub bambusa 2. Kieszonka – to taki otulacz z jednej strony, połączony z materiałem (najczęściej mikropolarem), który stanowi barierę między mokrą pieluchą, a pupą dziecka. Te dwie warstwy zszyte razem tworzą kieszonkę, do której musimy włożyć wkład lub złożoną w prostokąt pieluchę tetrową czy bawełnianą. 3. All-in-one (AIO) – czyli pieluszka zbliżona trochę do pampersa, ma już wszystko, wystarczy założyć, a jak zrobi się zbyt mokra, zdjąć i wrzucić do pralki. Co wybrać? Nie ma niestety jednego słusznego rozwiązania. Każda z wyżej wymienionych opcji ma swoje wady i zalety. All-in-one są najprostsze w obsłudze, bo zakłada się je i zdejmuje tak jak pampersy, nie trzeba nic kombinować. Ale jest to rozwiązanie zazwyczaj najdroższe, bo trzeba ich mieć tyle, żeby wystarczyło na cały dzień (albo na dwa, zależy jak często robicie pranie), a liczy się, że początkowo to około 15 sztuk dziennie. Dodatkowo ponieważ są całościowe, dłużej schnął, co szczególnie jesienią i wiosną może być problemem. Chociaż jest opcja pieluszek SIO, czyli takich, gdzie cała pielucha połączona jest napami i do suszenia można ją rozpiąć. Kieszonek potrzeba mniej na starcie, bo tam można wymieniać wkłady, więc o ile dziecko nie zrobi kupy, albo nie przesika doszczętnie pieluchy (bo akurat nie zdążymy zmienić wkład na czas), to taka jedna kieszonka wystarczy na 3-4 zmiany. Potem jednak zaczyna już zazwyczaj nieprzyjemnie pachnąć. Dobre jest też to, że możemy sobie regulować chłonność wkładu, bo to od nas zależy co włożymy do środka. Ale jeśli ktoś nie lubi grzebać się w zasikanych wkładach (bo to jednak trzeba je wyjąć i włożyć nowy), to nie jest dla niego dobre rozwiązanie. Otulaczy stosunkowo najmniej nam potrzeba w wyprawce, bo tutaj często nawet kupa nie powoduje potrzeby zmiany otulacza (chociaż czasami różnie to bywa, szczególnie na początku, kiedy kupy są rzadkie), bo wszystko zazwyczaj ląduje w pieluszce lub na wkładzie i tylko to musimy zmienić. Ma to jednak swoje wady, np. wymaga precyzji przy zakładaniu. Trzeba wiedzieć jak dobrze założyć pieluchę, później jeszcze dobrze założyć otulacz, tak żeby nic z niego nie wystawało, a to nie zawsze jest takie łatwe. Poza tym, pielucha czy wkład nie mają warstwy izolacyjnej, więc każde zrobione siku dziecko od razu odbiera jako mokro. Czyli trzeba ją często zmieniać. Są co prawda opcje wkładów z mikropolaru, (albo takich łączonych wkładów) które kładziemy na pieluchę i w ten sposób robimy izolację, ale to dodatkowo komplikuje jeszcze cały proces zakładania. Potrzeba tu trochę wprawy. Oczywiście to, że pieluszka nie tworzy mylnego poczucia suchości, można też uznać za zaletę, bo wtedy dziecko za każdym razem jak zrobi siku wie, że zrobiło, ucząc się w ten sposób swojego ciała. Z czego? Z czego powinny być zrobione pieluchy wielorazowe? Obecnie najczęściej warstwę zewnętrzną, czyli tą chroniącą ubranie przed wilgocią, robi się z PULu lub wełny. Oba rozwiązania mają swoich zwolenników. PUL jest mniej zawodny, wytrzyma większą ilość wilgoci (chociaż trzeba pamiętać, że to nie folia, bo jednak musi być to materiał oddychający, więc w nieskończoność trzymać nie będzie). Wełna za to jest materiałem naturalnym, co dla wielu osób ma znaczenie. Podobno też lepiej radzi sobie w ekstremalnych temperaturach, czyli lepiej przepuszcza powietrze latem, a grzeje zimą. Ja osobiście miałam w swoim posiadaniu głównie pieluchy PULowe, bo przy mojej organizacji czasu, wełniane pieluchy zbyt szybko mi przesiąkały. Jeśli chodzi o materiał izolacyjny między pupą a pieluchą, to najczęściej jest to mikropolar, który łatwo pozwala wszelkim płynom dotrzeć do wkładu chłonnego, ale w drugą stronę trochę tamuje ten przepływ. Czyli pupie jest sucho. Sam środek, czyli pielucha lub wkład, zrobiony jest najczęściej z mikrofibry, bawełny lub bambusa. Chociaż pieluchy składane są też robione z innych materiałów – muślinu, konopi. Mikrofibra jest zapewne najtańszym rozwiązaniem i najszybciej schnie. Bawełna i bambus tej samej grubości będą schnąć dłużej, ale za to są naturalne. Każdy znajdzie coś dla siebie. Co jeszcze? Poza samymi pieluchami można dokupić jeszcze „papierki”, które wkłada się na pieluchę, po to, żeby zatrzymały kupę. W ten sposób dużo łatwiej się jej pozbyć z pieluchy. Chociaż oczywiście wiadomo, że taki papierek nie zatrzyma całości rzadkiej kupy niemowlaka, to jednak zatrzyma przynajmniej na tyle, że nie trzeba później ręcznie tego spierać. Ale taki wkład w jakimś stopniu zmniejsza „uczucie suchości,” bo taki zasikany papierek po pierwsze wydłuża czas wsiąkania we wkład, a po drugie przesikany zostaje jednak wilgotny. Papierki mają nam ogólnie ułatwiać zmianę pieluch, więc najlepiej jest spróbować . Jeśli uznacie, że z papierkiem łatwiej, to je stosujcie. Ale jeśli papierek tylko wam utrudnia, a spieranie kupy Wam nie przeszkadza, to może być zbędny wydatek. Jeśli nie planujecie prać codziennie dobrze jest też mieć szczelny kosz na pieluchy, bo trzeba gdzieś przecież trzymać te zasikane. Jeśli pierzecie codziennie, to możecie w zasadzie wrzucać je do pralki, chociaż przy wysokich temperaturach, to może być za mało, szczególnie dla osób wrażliwych na zapachy. Warto też zaopatrzyć się w jakiś olejek o działaniu antybakteryjnym (np. olejek z drzewa herbacianego). Kilka kropelek wlewamy do pojemnika z pieluchami, co trochę łagodzi ten zapach i spowalnia rozwój bakterii. Dla osób, które boją się bakterii są też antybakteryjne dodatki do proszku do prania, po to, żeby pieluch nie trzeba było prać w wysokich temperaturach. Ważne uwagi Jest kilka takich rzeczy, o których trzeba wiedzieć decydując się na pieluchy wielorazowe. Po pierwsze – pieluch składanych (tetrowych, bambusowych, flanelowych itd) nie można prasować, bo w ten sposób tracą swoją chłonność. Dla mnie to była dobra wiadomość, bo to oznacza zdecydowanie mniej pracy. Jeśli boicie się bakterii, to zamiast prasować, dodajcie antybakteryjny dodatek do proszku, o którym pisałam wcześniej. Natomiast pieluch z mikropolarem (kieszonek, często all-in-one, wkładów z mikropolaru) nie można prać mydłem (ani niczym na bazie mydła), ponieważ robi się wtedy nieprzepuszczalny i siuśki przestają docierać do wkładu. Otulacze wełniane od czasu do czasu należy zalanolizować. Trochę lanoliny mieszamy (najlepiej w zamkniętym pojemniku) z gorącą wodą i odrobiną szamponu dla dzieci. Jak już się dobrze wymieszają, przelewamy to do ciepłej wody i moczymy w tym wszystkim otulacz, potem delikatnie osuszamy i wieszamy do wyschnięcia. W ten sposób poprawiamy właściwości izolacyjne wełny. Ważny jest też rozmiar pieluszki. Tutaj możemy wybierać, albo rozmiarowane, czyli takie, gdzie dla mniejszego dziecka, kupujemy mniejszą pieluchę, a jak urośnie kupujemy większą. Albo „one size” czyli takie z regulacją. Mają one najczęściej napy, które pozwalają zmniejszać i powiększać pieluszkę. Oczywiście w pewnym zakresie I tutaj czasem może się okazać, że taka pielucha będzie za duża dla noworodka, który urodził się z niską wagą. Chociaż, ja powodowana tą obawą zakupiłam dwa małe otulacze i okazało się, że nie byłam w stanie ich użyć, bo moje Kluchy były kluchy od urodzenia i nie spadały z wagą poniżej 4, 300 kg. Otulacz one size – rozpięty Otulacz one size – zapięte napy=mniejszy rozmiar (Jak widać na zdjęciu trochę już zużyty. Jest to jeden z tańszych otulaczy i z perspektywy czasu mogę powiedzieć, że jednak wielorazówki lepsze jakościowo (a co za tym idzie droższe) lepiej znoszą próbę czasu. Kolejną rzeczą są zapięcia – najczęściej spotykane są albo na napy, albo na rzepy. Wybór jest kwestią preferencji. Napy jest trudniej zapiąć i często jak dziecko jest ruchliwe przy przewijaniu, to dużo lepiej sprawdzają się rzepy. Ale rzepy też najczęściej szybciej się zużywają. Poza tym przy praniu trzeba pamiętać, żeby jednak je zapiąć (to znaczy nie całą pieluchę, ale tak zabezpieczyć rzepy, żeby ta część z haczykami była zapięta), bo inaczej do wszystkiego się czepiają. Moja przygoda Jeśli chcecie przeczytać o tym jak wyglądała moja wyprawka, zapraszam tutaj (Klusek i pieluszki wielorazowe) i tutaj (Pieluchy wielorazowe – ciąg dalszy). A o moich pierwotnych zmaganiach z pieluchami poczytacie tutaj (Otulacze – pieluchy wielorazowe). A tutaj sklep z pieluchami, który mogę polecić. Myślę, że ten wpis będzie początkiem całej serii. Raz w miesiącu postaram się napisać podsumowanie naszych doświadczeń związanych z codzienną opieką nad niemowlakiem i nie tylko. Mam nadzieję, że moje doświadczenia pomogą i Tobie. A tym czasem, jeśli spodobał Ci się wpis, pomyśl że ja się nad nim trochę napracowałam i zrób coś dla mnie. Skomentuj wpis, udostępnij znajomym (wystarczy klinkąć w odpowiednią ikonkę pod wpisem) albo polub Nasze Kluski na FB lub Google+. Będzie mi bardzo miło.
Poza wanienką, do kąpieli noworodka, przyda się jeszcze kilka drobiazgów. Przygotuj duży ręcznik lub okrycie kąpielowe (powinno być wyprane wcześniej w 90°C) oraz antypoślizgową matę lub tetrową pieluchę, która posłuży do wyłożenia wanny.
ROZWĂ“J WCZEĹšNIAKAKiedy powinno podnosić gĹ‚owÄ™? Kiedy siadać? Ile powinno waĹĽyć? Jeszcze nie chodzi... - martwiÄ… siÄ™ rodzice kaĹĽdego dziecka (no, moĹĽe kaĹĽdego pierwszego dziecka). Jednak rodzice dzieci urodzonych przedwczeĹ›nie majÄ… podwĂłjne zmartwienie: opanowanie przez ich dziecko tych czy innych umiejÄ™tnoĹ›ci Ĺ›wiadczy o tym, ĹĽe maluch rozwija siÄ™ prawidĹ‚owo, ĹĽe mĂłzg nie zostaĹ‚ uszkodzony, a kaĹĽde 100 gramĂłw jest pieczoĹ‚owicie odnotowywane. Co zatem warto wiedzieć na temat rozwoju wczeĹ›niaka? RozwĂłj dziecka jest uwarunkowany ogĂłlnym stanem w momencie narodzin (szczegĂłlnie zaĹ› stanem ukĹ‚adu nerwowego), a takĹĽe Ĺ›rodowiskiem zewnÄ™trznym (wpĹ‚ywem różnorodnych bodĹşcĂłw docierajÄ…cych z zewnÄ™trznego Ĺ›wiata). Tempo i przebieg rozwoju jest różne – jedne maluchy szybciej zaczynajÄ… chodzić, inne zaĹ› sÄ… maĹ‚o ruchliwe, ale Ĺ‚adnie mĂłwiÄ… itp. OgĂłlnie rozwĂłj dziecka dzieli siÄ™ na:rozwĂłj somatyczny (powiÄ™kszanie obwodu gĹ‚owy, klatki piersiowej, wzrost dĹ‚ugoĹ›ci ciaĹ‚a i przyrost masy)rozwĂłj psychoruchowy obejmuje (w pewnym uproszczeniu, moĹĽna siÄ™ teĹĽ spotkać z innymi podziaĹ‚ami):rozwĂłj motoryczny (postawa, poruszanie siÄ™, sprawność manualna);rozwĂłj procesĂłw poznawczych i rozwĂłj intelektualny (wzrok, sĹ‚uch, uwaga, pamięć, myĹ›lenie, uczenie siÄ™);rozwĂłj spoĹ‚eczny i emocjonalny;RozwĂłj somatyczny dziecka ocenia siÄ™ porĂłwnujÄ…c wyniki pomiarĂłw ze specjalnie opracowanymi normami. UmoĹĽliwia to stwierdzenie, czy stan zdrowia dziecka, jego sposĂłb ĹĽywienia, stopieĹ„ rozwoju, sÄ… prawidĹ‚owe, czy teĹĽ odbiegajÄ… od normy, a zatem wymagajÄ… szczegółowych badaĹ„ zmierzajÄ…cych do odnalezienia przyczyny zbyt niskiej/zbyt wysokiej wagi lub wzrostu. Takim porĂłwnaniom sĹ‚uĹĽÄ… siatki centylowe. Zanim jednak rodzic wczeĹ›niaka siÄ™gnie po takie siatki, musi znać pojÄ™cie “wiek skorygowany”. Oznacza ono, ĹĽe wiek dziecka liczymy od dnia, w ktĂłrym dopiero miaĹ‚o siÄ™ urodzić. Od wieku kalendarzowego odejmujemy tyle tygodni ile brakowaĹ‚o ich w momencie narodzin do peĹ‚nych 40 tygodni trwania ciÄ…ĹĽy. Czyli wiek skorygowany = wiek metrykalny + brakujÄ…ce tygodnie do terminu porodu. Na przykĹ‚ad dziecko urodzone w 28 tygodniu ciÄ…ĹĽy po przeĹĽyciu 16 tygodni ma wedĹ‚ug wieku skorygowanego dopiero 4 tygodnie (40 tygodni + 4), chociaĹĽ poza Ĺ‚onem matki przebywa juĹĽ 16 tygodni. Mimo stosowania wieku skorygowanego, siatki centylowe dla dzieci rodzÄ…cych siÄ™ o czasie nie sÄ… jednak w peĹ‚ni miarodajne, poniewaĹĽ rozwĂłj wczeĹ›niakĂłw przebiega w trudniejszych warunkach i jest inny (przede wszystkim wolniejszy). Dlatego opracowano siatki centylowe, zaleĹĽne od ich wieku pĹ‚odowego, dla dzieci przedwczeĹ›nie urodzonych. Zaleca siÄ™ stosowanie tych siatek do 3 roku ĹĽycia dziecka. Siatkami centylowymi dla wczeĹ›niakĂłw posĹ‚ugujemy siÄ™ w taki sam sposĂłb, jak normami dla dzieci urodzonych o czasie, to znaczy:wybieramy siatkÄ™ opracowanÄ… dla danej pĹ‚ci i wieku, -na poziomej osi odszukujemy punkt odpowiadajÄ…cy wiekowi dziecka, -na osi pionowej zaznaczamy punkt odpowiadajÄ…cy wartoĹ›ci interesujÄ…cej nas cechy (pomiarowi), -wyprowadzamy linie prostopadĹ‚e i odszukujemy punkt ich przeciÄ™ punkt ten wypada na jednej z zaznaczonych linii. Przyjmuje siÄ™, ĹĽe pasmo pomiÄ™dzy 25. a 75. liniÄ… centyla wyznacza tzw. wÄ…skÄ… normÄ™, znalazĹ‚am siatki centylowenatomiast pomiÄ™dzy 10. a 90. centylem - tzw. szerokÄ… normÄ™. JeĹĽeli wynik dziecka znajduje siÄ™ poniĹĽej 3 lub powyĹĽej 97 centyla, jest niepokojÄ…cy i wymaga konsultacji z lekarzem, szczegĂłlnie jeĹ›li dziecko gwaĹ‚townie zmieniĹ‚o pozycjÄ™ centylowÄ…. Siatki centylowe mogÄ… być niezwykle poĹĽytecznym narzÄ™dziem Ĺ›ledzenia przebiegu wzrastania kaĹĽdego dziecka w ciÄ…gu wielu lat. NanoszÄ…c kolejne wyniki pomiarĂłw jakiejĹ› cechy, otrzymujemy indywidualnÄ… krzywÄ… rozwoju. DziÄ™ki temu moĹĽemy obserwować, czy nie zostaĹ‚o zahamowane tempo wzrostu, czy nie spadĹ‚a nadmiernie waga, czy nie zostaĹ‚y zaburzone proporcje miÄ™dzy wzrostem a wagÄ…. Ocena rozwoju psychoruchowego jest o wiele bardziej skomplikowana. Ani lekarze, ani poradniki nie sÄ… w peĹ‚ni zgodne – zdarza siÄ™, ĹĽe podany czas nabywania danej umiejÄ™tnoĹ›ci przez dziecko różni siÄ™ nawet o dwa miesiÄ…ce pomiÄ™dzy poszczegĂłlnymi ĹşrĂłdĹ‚ami. Wiadomo teĹĽ, ĹĽe dzieci majÄ… różne tempo rozwoju, czÄ™sto uzaleĹĽnione genetycznie, a nie tylko Ĺ›rodowiskowo. Nie naleĹĽy dzieci porĂłwnywać miÄ™dzy sobÄ…, gdyĹĽ powoduje to tylko sporo stresĂłw u rodzicĂłw, a juĹĽ absolutnie nie powinno siÄ™ porĂłwnywać wczeĹ›niaka do dziecka urodzonego o czasie, poniewaĹĽ jest on od poczÄ…tku naraĹĽony na uszkodzenia oĹ›rodkowego ukĹ‚adu nerwowego, a pierwsze miesiÄ…ce ĹĽycia spÄ™dza w bardzo niekorzystnych dla siebie warunkach ĹĽycia. Ze wzglÄ™du na to, ĹĽe dzieci te sÄ… w grupie ryzyka, naleĹĽy uwaĹĽnie obserwować ich rozwĂłj psychoruchowy i w razie potrzeby – stymulować lub rehabilitować. TakĹĽe i w ocenie rozwoju psychoruchowego naleĹĽy posĹ‚ugiwać siÄ™ wiekiem skorygowanym dziecka (do mniej wiÄ™cej 18 miesiÄ…ca ĹĽycia), zaleca siÄ™ teĹĽ aby systematycznej oceny rozwoju dokonywać do 5, a nawet 8 roku ĹĽycia. W grupie najwiÄ™kszego ryzyka znajdujÄ… siÄ™ dzieci: -o masie ciaĹ‚a poniĹĽej 1500 g, -urodzone przed 32. tygodniem ciÄ…ĹĽy, -poniĹĽej 3 punktĂłw w skali Apgar w 5 minucie ĹĽycia, -po przebytych w okresie noworodkowym krwawieniach dokomorowych i okoĹ‚okomorowych, -ze zmianami niedotlenieniowo-niedokrwiennymi w mĂłzgu (leukomalacja) -z odchyleniami neurologicznymi podczas badaĹ„ w okresie noworodkowym, -po zapaleniu opon mĂłzgowo-rdzeniowych, -z hiperbilirubinemiÄ… w okresie noworodkowym. W rozpoznaniu zaburzeĹ„ niezwykle istotne sÄ… obserwacje rodzicĂłw, ktĂłrzy wszystkie swoje obawy, wÄ…tpliwoĹ›ci i niepokoje zwiÄ…zane z rozwojem pociechy powinni zgĹ‚aszać lekarzowi. OczywiĹ›cie nie naleĹĽy na siłę doszukiwać siÄ™ w dziecku nieprawidĹ‚owoĹ›ci, ale jeĹ›li dziecko: czÄ™sto jest niespokojne, Ĺşle sypia, ciÄ…gle pĹ‚acze,jest zbyt spokojne, senne, nie sygnalizuje gĹ‚odu lub niewygody,nie nawiÄ…zuje kontaktu wzrokowego, nie reaguje na widok najbliĹĽszych,nie wodzi wzrokiem za zabawkami, nie reaguje na gĹ‚oĹ›ne dĹşwiÄ™ki,wygina siÄ™ do tyĹ‚u, mocno odgina gĹ‚owÄ™, pręży siÄ™, caĹ‚y czas ma dĹ‚onie zaciĹ›niÄ™te w pięści, jest wiotkie, nie podejmuje prĂłb trzymania gĹ‚owy,jego ciaĹ‚o ukĹ‚ada siÄ™ niesymetrycznie, wyglÄ…da jak “rogalik”,nie chce jeść, nie przybiera na wadze, czÄ™sto ma biegunki,bardzo mÄ™czy siÄ™ podczas jedzenia,to naleĹĽy poinformować o tym lekarza. Takie objawy mogÄ… (ale nie muszÄ…!) sygnalizować, ĹĽe trzeba dziecko poddać uwaĹĽnej obserwacji lub dodatkowym badaniom. W ocenie rozwoju psychoruchowego stosuje siÄ™ różne skale i metody diagnozowania zaburzeĹ„: BĂĽhler-Hetzer dla maĹ‚ych dzieci (analizujÄ… one: recepcjÄ™ zmysĹ‚owÄ… (pobudliwość zmysłów), ruch ciaĹ‚a (spontaniczna ruchliwość, opanowanie ciaĹ‚a), aspekt spoĹ‚eczny (kontakt wzrokowy, werbalny z innym czĹ‚owiekiem), uczenie siÄ™, opanowanie materiaĹ‚u, “twĂłrczość duchowÄ…”). Ich wadÄ… jest brak standaryzacji oraz maĹ‚o danych o ich trafnoĹ›ci. rozwojowe Gesella (uwzglÄ™dniajÄ… one zachowania: motoryczne, adaptacyjne, jÄ™zykowe, spoĹ‚eczne). UwaĹĽane za przestarzaĹ‚e i maĹ‚o rzetelne. of Infant Development (dotyczÄ… pierwszych 3 lat ĹĽycia dziecka, skĹ‚adajÄ… siÄ™ z trzech części: skala oceny umysĹ‚owej (Mental Scale) diagnozuje moĹĽliwoĹ›ci intelektualne: rozwĂłj mowy, uczenia siÄ™, pamiÄ™ci, komunikacji sĹ‚ownej, umiejÄ™tnoĹ›ci rozwiÄ…zywania problemĂłw; skala rozwoju fizycznego (Motor Scale) ocenia aktywność i koordynacjÄ™ ruchowÄ…; skala oceny spoĹ‚ecznej (Infant Behavior Record) ocenia zachowania spoĹ‚eczne i stan emocjonalny dziecka). SÄ… dobrze wystandaryzowane, ale stanowiÄ… niejako tylko wskazĂłwkÄ™, w czym dziecko odbiega od normy nie dajÄ… moĹĽliwoĹ›ci zaplanowania terapii. DostÄ™pne tylko w jÄ™zyku angielskim. Denver (pozwala okreĹ›lić, czy rozwĂłj dziecka jest opóźniony i bada: motorykÄ™ ogĂłlnÄ…, motorykÄ™ precyzyjnÄ… i adaptacyjnÄ…, mowÄ™, kontakty spoĹ‚eczne). rozwoju psychomotorycznego dziecka od urodzenia do 3 roku ĹĽycia wedĹ‚ug Brunet-LĂ©zine (ocenia wiek rozwojowy w zakresie: postaw i lokomocji, koordynacji wzrokowo-ruchowej, mowy, kontaktĂłw spoĹ‚ecznych). Funkcjonalna Diagnostyka Rozwojowa (sĹ‚uĹĽy do wykrywania opóźnieĹ„ i deficytĂłw rozwojowych. KaĹĽdemu miesiÄ…cowi ĹĽycia przyporzÄ…dkowano takie zachowania, jakie pojawiajÄ… siÄ™ u 90% badanych dzieci). diagnostyka i terapia metodÄ… (najczęściej stosowana w Polsce metoda, ktĂłra pozwala nie tylko na wczesnÄ… diagnostykÄ™ rozwoju neurologicznego, ale takĹĽe pozwala na zaplanowanie terapii). terapia NDT B. K. Bobath (oceny dokonuje siÄ™ podczas obserwacji spontanicznej aktywnoĹ›ci dziecka w oĹ›miu pozycjach, metoda umoĹĽliwia usprawnianie prawidĹ‚owych odruchĂłw, a nieprawidĹ‚owe hamuje, normalizuje teĹĽ nadmierne napiÄ™cie mięśniowe). Warto podkreĹ›lić, ĹĽe omĂłwione badania diagnostyczne i wczesna rehabilitacja nie naraĹĽa dziecka na ĹĽadne ryzyko, a wczesna i systematyczna rehabilitacja uszkodzonych struktur mĂłzgowych daje moĹĽliwość caĹ‚kowitego zniwelowania niewielkich uszkodzeĹ„ bÄ…dĹş poprawy jakoĹ›ci ĹĽycia w przypadku uszkodzeĹ„ wiÄ™kszych. Konsekwencjami uszkodzenia mĂłzgu mogÄ… bowiem być:zaburzenia rozwoju psychoruchowego: rozwĂłj dysharmonijny (pewne umiejÄ™tnoĹ›ci dziecko osiÄ…ga zgodnie z normami, inne zbyt późno), rozwĂłj opóźniony (waĹĽne te etapy rozwoju dziecko osiÄ…ga znacznie później niĹĽ przewidujÄ… normy); mĂłzgowe poraĹĽenie dzieciÄ™ce (zespół różnorodnych zaburzeĹ„ napiÄ™cia mięśni, czynnoĹ›ci ruchowych, postawy); uszkodzenie wzroku lub sĹ‚uchu; zaburzenia emocjonalne (nadmierna aktywność, ADHD, zaburzenia uwagi i koncentracji);deficyty powodujÄ…ce trudnoĹ›ci w nauce (dysleksja, dysgrafia).Dlatego teĹĽ ocena neurologiczna wczeĹ›niaka jest tak waĹĽna i choć nawet najwiÄ™kszym specjalistom trudno w przypadku maĹ‚ego dziecka cokolwiek rokować, to warto zadbać, aby zostaĹ‚o ono przebadane przez neurologa w kolejnych miesiÄ…cach ĹĽycia, a szczegĂłlnie w 40 tygodniu od poczÄ™cia (czyli w momencie narodzin wedĹ‚ug wieku skorygowanego) oraz w 12 miesiÄ…cu wieku skorygowanego.Trzylatek z pieluchą. Jeszcze niedawno w tym wątku wypowiadałam się, że trzyletnie dziecko to już jest za duże do noszenia pieluch, a wszystko wskazuje na to, że tak właśnie będzie w naszym przypadku. Miałam Olka odzwyczajać od pieluchy w wakacje, ale trafiliśmy na okropną pogodę. Przez cały miesiąc pobytu nad morzem miałam